NEW YORK – de humanitaire kosten van kindhuwelijken zijn welbekend; kindbruiden zijn wereldwijd gemiddeld lager geschoold, armer, en worden vaker blootgesteld aan seksueel geweld dan vrouwen die later in hun leven trouwen. Maar wanneer de economische kosten van kindhuwelijken ook nog bij deze wrede som worden opgeteld is de uitkomst waarlijk onthutsend.
Volgens het International Center for Research on Women van de Wereldbank zou het beëindigen van kindhuwelijken miljarden dollars aan jaarlijkse uitgaven aan bijstand besparen, wat wereldwijd zou resulteren in meer dan vier biljoen dollar aan besparingen tegen 2030. Simpel gezegd kan de wereld het zich niet veroorloven om kindhuwelijken te laten voortbestaan.
Maar in de meeste landen waar het kindhuwelijk nog voorkomt gaan de veranderingen niet snel genoeg. Alhoewel er van Bangladesh tot Zambia al strategieën zijn bediscussieerd blijft de financiering voor programma’s waarvan bewezen is dat ze het aantal kindhuwelijken verminderen – zoals het verbeteren van toegang van meisjes tot gezondheidszorg, educatie, en beroepsopleidingen – inadequaat. Als we willen dat het beëindigen van kindhuwelijken ooit meer dan een agendapunt wordt moeten we holistische strategieën ruggensteunen met financiële engagementen.
Zeker, de uitdaging die kindhuwelijken vormen is immens. Momenteel trouwt wereldwijd ongeveer een op de vijf meisjes of wordt informeel verbonden voordat ze 18 wordt, en de meeste van deze meisjes zullen moeder worden voordat ze volwassen zijn. In Niger dat ‘s werelds hoogste cijfer van kindhuwelijken kent trouwt 76% van de meisjes voordat ze mag stemmen. En waar kindhuwelijken zich ook voordoen hebben meisjes vaak maar weinig in te brengen.
Het goede nieuws is dat zich nog nooit een beter moment heeft voorgedaan om dit mondiale probleem aan te pakken. Nu de economische kosten van kindhuwelijken eenmaal bekend zijn beginnen regeringen in de ontwikkelingswereld de kwestie met meer urgentie te benaderen. Om de schaal naar de goede kant door te laten slaan echter moeten rijke landen zich ook in de strijd mengen, en de volgende mogelijkheid hiervoor is nabij.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Op 31 mei hebben de ministers van Financiën en Ontwikkelingssamenwerking van de G7 de eerste van een reeks ontmoetingen in Canada gehad om te bespreken hoe economische groei eerlijker verdeeld kan worden. Deze ontmoetingen zullen de weg bereiden voor bredere discussies deze week wanneer Canadees premier Justin Trudeau de officiële G7-top voorzit.
Trudeau heeft al toegezegd om op de bijeenkomst van dit jaar gendergelijkheid tot sleutelthema te maken, en we verwelkomen zijn focus absoluut. Maar we zien ook in dat tenzij ministers van de G7 hun woorden omzetten in serieuze financiering de plechtige beloften van de top tekort zullen schieten – en dat kinderen waar dan ook zullen blijven lijden onder het onrecht van een te vroeg huwelijk.
Het beëindigen van het kindhuwelijk vergt ambitie, creativiteit, en geld. Maar dat is nog maar het begin: doelgerichte oplossingen zijn hier essentieel. Alhoewel educatie van cruciaal belang is voor de toekomst van meisjes is het simpelweg bouwen van scholen en het betalen van leraren niet afdoende. Om meisjes de macht over hun toekomst te geven moeten ze toegang krijgen tot een veilige en hoogwaardige educatie die ze het vertrouwen en de vaardigheden biedt om succesvol te zijn. Dit te bereiken vereist engagement van de lange adem.
Wanneer ’s werelds rijkste landen deze kwestie tot hoge prioriteit maken zouden de opbrengsten significant zijn. Zo schat de Wereldbank dat wanneer Niger het kindhuwelijk uit zou bannen het een jaarlijkse besparing op bijstandskosten in de nabijheid van 1,7 miljard dollar zou kunnen realiseren. Bangladesh zou 4,8 miljard dollar in jaarlijkse inkomsten en productiviteit extra kunnen genereren en de besparingen op bijstand in Nigeria zouden tot 7,6 miljard dollar oplopen.
Regeringen beginnen stappen te maken in de het reduceren van de cijfers van kindhuwelijken; het aantal meisjes dat elk jaar als kind trouwt gaat dan ook echt omlaag. Helaas voltrekt deze verandering zich te langzaam. Wanneer de wereld niet drastisch de vooruitgang accelereert en investeringen opschaalt zal een snelle bevolkingsgroei de huidige winst tenietdoen, en zal het aantal kindbruiden weer gaan stijgen.
Meisjes kunnen de wereld veranderen maar momenteel beperken factoren die buiten hun macht liggen hun potentieel. Wanneer de G7-ministers deze week en volgende week bijeenkomen is een thema dat besproken zal worden het ‘investeren in groei die voor iedereen werkt.’ Vanuit ons perspectief is de beste manier om dat doel in realiteit te vertalen het aanpakken van deze sociale misstand die grote kosten met zich meebrengt – en niet alleen voor meisjes.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
Donald Trump’s attempt to reindustrialize the US economy by eliminating trade deficits will undoubtedly cause pain and disruption on a massive scale. But it is important to remember that both major US political parties have abandoned free trade in pursuit of similar goals.
argues that America’s protectionist policies reflect a global economic reordering that was already underway.
Donald Trump and Elon Musk's reign of disruption is crippling research universities’ ability to serve as productive partners in innovation, thus threatening the very system that they purport to celebrate. The Chinese, who are increasingly becoming frontier innovators in their own right, will be forever grateful.
warns that the pillars of US dynamism and competitiveness are being systematically toppled.
NEW YORK – de humanitaire kosten van kindhuwelijken zijn welbekend; kindbruiden zijn wereldwijd gemiddeld lager geschoold, armer, en worden vaker blootgesteld aan seksueel geweld dan vrouwen die later in hun leven trouwen. Maar wanneer de economische kosten van kindhuwelijken ook nog bij deze wrede som worden opgeteld is de uitkomst waarlijk onthutsend.
Volgens het International Center for Research on Women van de Wereldbank zou het beëindigen van kindhuwelijken miljarden dollars aan jaarlijkse uitgaven aan bijstand besparen, wat wereldwijd zou resulteren in meer dan vier biljoen dollar aan besparingen tegen 2030. Simpel gezegd kan de wereld het zich niet veroorloven om kindhuwelijken te laten voortbestaan.
Veel regeringen hebben dit al ingezien. In Indonesië bijvoorbeeld waar de impact van kindhuwelijken de lange termijn groeivoorspellingen negatief beïnvloedt heeft president Joko Widodo toegezegd om de praktijk te verbieden, een stevige belofte in een land waar 14% van de meisjes trouwt voor haar 18e verjaardag.
Maar in de meeste landen waar het kindhuwelijk nog voorkomt gaan de veranderingen niet snel genoeg. Alhoewel er van Bangladesh tot Zambia al strategieën zijn bediscussieerd blijft de financiering voor programma’s waarvan bewezen is dat ze het aantal kindhuwelijken verminderen – zoals het verbeteren van toegang van meisjes tot gezondheidszorg, educatie, en beroepsopleidingen – inadequaat. Als we willen dat het beëindigen van kindhuwelijken ooit meer dan een agendapunt wordt moeten we holistische strategieën ruggensteunen met financiële engagementen.
Zeker, de uitdaging die kindhuwelijken vormen is immens. Momenteel trouwt wereldwijd ongeveer een op de vijf meisjes of wordt informeel verbonden voordat ze 18 wordt, en de meeste van deze meisjes zullen moeder worden voordat ze volwassen zijn. In Niger dat ‘s werelds hoogste cijfer van kindhuwelijken kent trouwt 76% van de meisjes voordat ze mag stemmen. En waar kindhuwelijken zich ook voordoen hebben meisjes vaak maar weinig in te brengen.
Het goede nieuws is dat zich nog nooit een beter moment heeft voorgedaan om dit mondiale probleem aan te pakken. Nu de economische kosten van kindhuwelijken eenmaal bekend zijn beginnen regeringen in de ontwikkelingswereld de kwestie met meer urgentie te benaderen. Om de schaal naar de goede kant door te laten slaan echter moeten rijke landen zich ook in de strijd mengen, en de volgende mogelijkheid hiervoor is nabij.
Introductory Offer: Save 30% on PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Op 31 mei hebben de ministers van Financiën en Ontwikkelingssamenwerking van de G7 de eerste van een reeks ontmoetingen in Canada gehad om te bespreken hoe economische groei eerlijker verdeeld kan worden. Deze ontmoetingen zullen de weg bereiden voor bredere discussies deze week wanneer Canadees premier Justin Trudeau de officiële G7-top voorzit.
Trudeau heeft al toegezegd om op de bijeenkomst van dit jaar gendergelijkheid tot sleutelthema te maken, en we verwelkomen zijn focus absoluut. Maar we zien ook in dat tenzij ministers van de G7 hun woorden omzetten in serieuze financiering de plechtige beloften van de top tekort zullen schieten – en dat kinderen waar dan ook zullen blijven lijden onder het onrecht van een te vroeg huwelijk.
Het beëindigen van het kindhuwelijk vergt ambitie, creativiteit, en geld. Maar dat is nog maar het begin: doelgerichte oplossingen zijn hier essentieel. Alhoewel educatie van cruciaal belang is voor de toekomst van meisjes is het simpelweg bouwen van scholen en het betalen van leraren niet afdoende. Om meisjes de macht over hun toekomst te geven moeten ze toegang krijgen tot een veilige en hoogwaardige educatie die ze het vertrouwen en de vaardigheden biedt om succesvol te zijn. Dit te bereiken vereist engagement van de lange adem.
Wanneer ’s werelds rijkste landen deze kwestie tot hoge prioriteit maken zouden de opbrengsten significant zijn. Zo schat de Wereldbank dat wanneer Niger het kindhuwelijk uit zou bannen het een jaarlijkse besparing op bijstandskosten in de nabijheid van 1,7 miljard dollar zou kunnen realiseren. Bangladesh zou 4,8 miljard dollar in jaarlijkse inkomsten en productiviteit extra kunnen genereren en de besparingen op bijstand in Nigeria zouden tot 7,6 miljard dollar oplopen.
Regeringen beginnen stappen te maken in de het reduceren van de cijfers van kindhuwelijken; het aantal meisjes dat elk jaar als kind trouwt gaat dan ook echt omlaag. Helaas voltrekt deze verandering zich te langzaam. Wanneer de wereld niet drastisch de vooruitgang accelereert en investeringen opschaalt zal een snelle bevolkingsgroei de huidige winst tenietdoen, en zal het aantal kindbruiden weer gaan stijgen.
Meisjes kunnen de wereld veranderen maar momenteel beperken factoren die buiten hun macht liggen hun potentieel. Wanneer de G7-ministers deze week en volgende week bijeenkomen is een thema dat besproken zal worden het ‘investeren in groei die voor iedereen werkt.’ Vanuit ons perspectief is de beste manier om dat doel in realiteit te vertalen het aanpakken van deze sociale misstand die grote kosten met zich meebrengt – en niet alleen voor meisjes.
Vertaling: Melle Trap