DHAKA/NOWY JORK – Globalny wyścig w celu jak najszybszego osiągnięcia zerowej emisji gazów cieplarnianych (GHG) jest również wyścigiem w celu zrealizowania nowego rodzaju obfitości: zdrowia publicznego, żywej przyrody, dobrych miejsc pracy, większej równości i okazji do rozwoju. Aby zbudować ten świat obfitości musimy jednocześnie przyspieszyć walkę z przyczynami zmian klimatycznych oraz zbudować odporność na ich skutki. I musimy to zrobić teraz.
Jako trzej z dziewięciu globalnychambasadorów kampanii ONZ „RacetoZero” i „RacetoResilience” pracujemy nad mobilizacją miast, regionów, firm, inwestorów i opinii publicznej do podjęcia poważnych wysiłków od teraz do 2030 roku. Celem jest zmniejszenie o połowę emisji GHG, regenerowanie przyrody i zapewnienie, że cztery miliardy najbardziej zagrożonych ludzi na świecie może wytrzymać skutki zmian klimatycznych i nadal się rozwijać.
Mamy różne pochodzenie, ale zgadzamy się co do tego, że niszczycielskie skutki zdrowotne i ekonomiczne pandemii COVID-19 podkreślają naszą odpowiedzialność i stwarzają wyjątkową okazję do wyobrażenia sobie bardziej dostatniej przyszłości zarówno dla człowieka, jak i dla naszej planety.
Obfitość w świecie o zerowej emisji nie oznacza eksploatacji i marnowania ograniczonych zasobów, ale raczej docenienie natury, która nas podtrzymuje i chroni. Chodzi o życie w obfitości czystego powietrza i wody, bioróżnorodność, miejsca pracy, zdrową żywność, równość i sprawiedliwość.
W tym celu porozumienieklimatycznezParyża z 2015 r. ma na celu ograniczenie globalnego ocieplenia do znacznie poniżej 2°C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz dążenie do utrzymania go na poziomie 1,5°C. Nauka jasno pokazuje, że każdy ułamek stopnia ocieplenia powoduje więcej zgonów i szkód gospodarczych na całym świecie. Sektor prywatny, samorządy lokalne, społeczności i osoby prywatne mają zatem silne bodźce do działania zgodnie z celami paryskimi, nawet jeśli oznacza to wysunięcie się przed rządy krajowe.
Wysiłki te będą dotyczyć czynników przyczyniających się do poważnych problemów zdrowotnych i przedwczesnych zgonów – w tym zanieczyszczenia powietrza paliwami kopalnymi, ekstremalnych upałów i niezdrowej diety – jednocześnie promując wzrost gospodarczy i tworząc miliony miejsc pracy. Na przykład poprzez ponowne przemyślenie systemu żywnościowego – od sposobu produkcji, marketingu i sprzedaży żywności po sposób jej utylizacji – możemy zmniejszyć emisje GHG z sektora, który obecnie stanowijednątrzeciąglobalnejsumy, jednocześnie tworząc źródło zatrudnienia, zdrowia oraz pochłaniaczy dwutlenku węgla.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Jednym z podejść, które promuje Szczyt Systemów Żywnościowych ONZ-tu jest FoodandLandNetZeroCountryAlliance - dobrowolna koalicja krajów, które zobowiązują się do zerowej emisji netto gazów cieplarnianych z żywności i użytkowania gruntów do 2050 r. Sojusz ten dąży do osiągnięcia tego celu w sposób, który zwiększa produktywność rolników i umożliwia im wytwarzanie bardziej pożywnych i zrównoważonych produktów.
Trwają prace nad ograniczeniem emisji. Choć musimy je przyspieszyć, to rozwiązania są w dużej mierze już znane. Mniej zrozumiałe jest wezwanie porozumienia paryskiego do określenia krajowych planów zwiększenia zdolności przystosowania się do zmiany klimatu, wzmocnienia odporności i zmniejszenia podatności na zmiany klimatu. Ale te dwa cele – łagodzenie zmian klimatu i przygotowanie na ich skutki – są współzależne.
W końcu rozwój energii słonecznej i farm wiatrowych, elektrycznych sieci transportowych i innej czystej infrastruktury jest kluczowym elementem przejścia na gospodarkę o zerowej emisji. Ale musimy zbudować tę infrastrukturę, aby wytrzymać ekstremalne upały i zimno, powodzie, susze i pożary. Musimy ją również rozwijać w krajach najbardziej podatnych na klimatyczne problemy, aby zapewnić bardziej odporne i dochodowe źródła utrzymania, takie jak zrównoważonesystemyżywnościowe.
Budowanie odporności zaczyna się od lokalnych, dostosowanych do potrzeb społeczności rozwiązań, od systemów wczesnego ostrzegania o ekstremalnych warunkach pogodowych po przywracanie naturalnego kapitału, takiego jak lasy, namorzyny i ekosystemy oceaniczne. Ale wnioski z tych projektów prowadzonych lokalnie muszą być rozpowszechniane na całym świecie.
Finanse będą miały kluczowe znaczenie w tym wyścigu do obfitości i – jak przekonywał sekretarz generalny ONZ AntónioGuterres – muszą być równo podzielone między działania łagodzące i adaptacyjne. Takie postępowanie odblokuje korzyści, podobnie jak finansowanie czystej energii. Według GlobalnejKomisjids. Adaptacji, zainwestowanie w tej dekadzie 1,8 biliona dolarów w projekty takie jak systemy wczesnego ostrzegania, ochrona namorzyn i gospodarka wodna może przynieść 7,1 biliona dolarów korzyści netto.
Pandemia COVID-19 obnażyła niebezpieczeństwa wynikające z nieprzygotowania oraz braki w naszych obecnych systemach gospodarczych i zdrowotnych. Zobaczyliśmy, że zdrowie publiczne, gospodarcze i planetarne są ze sobą nierozerwalnie związane – i że musimy teraz przywrócić wszystkie trzy razem. Obecny rok oferuje nam trzy możliwości poszerzenia tego programu.
We wrześniu pierwszy w historii Szczyt Systemów Żywnościowych ONZ zmobilizuje rządy i sektor prywatny do zaangażowania się w zrównoważone rozwiązania niektórych z największych wyzwań na świecie: ubóstwa, nierówności płci, głodu i zmian klimatycznych.
To przygotuje grunt pod październikową konferencję ONZ Bioróżnorodność (COP15) w Kunming w Chinach, gdzie rządy tworzyć będą ramy dla odwrócenia utraty bioróżnorodności w tej dekadzie. Następnie, na szczycie klimatycznym ONZ COP26 w Glasgow w listopadzie, możemy wykorzystać te nowe zobowiązania do przekształcenia systemów żywnościowych i regeneracji przyrody, aby opracować wzmocnione plany działań na rzecz klimatu, które pasują do celów porozumienia paryskiego.
Tt trzy szczyty dają rządom możliwość wysłuchania chóru przedsiębiorstw, inwestorów, miast, regionów i obywateli wzywających do zdrowszej i bardziej odpornej przyszłości. Wszyscy możemy być zwycięzcami w wyścigu do zrównoważonej obfitości. Wyścig się rozpoczął.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
Iran’s mass ballistic missile and drone attack on Israel last week raised anew the specter of a widening Middle East war that draws in Iran and its proxies, as well as Western countries like the United States. The urgent need to defuse tensions – starting by ending Israel’s war in Gaza and pursuing a lasting political solution to the Israeli-Palestinian conflict – is obvious, but can it be done?
The most successful development stories almost always involve major shifts in the sources of economic growth, which in turn allow economies to reinvent themselves out of necessity or by design. In China, the interplay of mounting external pressures, lagging household consumption, and falling productivity will increasingly shape China’s policy choices in the years ahead.
explains why the Chinese authorities should switch to a consumption- and productivity-led growth model.
Designing a progressive anti-violence strategy that delivers the safety for which a huge share of Latin Americans crave is perhaps the most difficult challenge facing many of the region’s governments. But it is also the most important.
urge the region’s progressives to start treating security as an essential component of social protection.
DHAKA/NOWY JORK – Globalny wyścig w celu jak najszybszego osiągnięcia zerowej emisji gazów cieplarnianych (GHG) jest również wyścigiem w celu zrealizowania nowego rodzaju obfitości: zdrowia publicznego, żywej przyrody, dobrych miejsc pracy, większej równości i okazji do rozwoju. Aby zbudować ten świat obfitości musimy jednocześnie przyspieszyć walkę z przyczynami zmian klimatycznych oraz zbudować odporność na ich skutki. I musimy to zrobić teraz.
Jako trzej z dziewięciu globalnychambasadorów kampanii ONZ „RacetoZero” i „RacetoResilience” pracujemy nad mobilizacją miast, regionów, firm, inwestorów i opinii publicznej do podjęcia poważnych wysiłków od teraz do 2030 roku. Celem jest zmniejszenie o połowę emisji GHG, regenerowanie przyrody i zapewnienie, że cztery miliardy najbardziej zagrożonych ludzi na świecie może wytrzymać skutki zmian klimatycznych i nadal się rozwijać.
Mamy różne pochodzenie, ale zgadzamy się co do tego, że niszczycielskie skutki zdrowotne i ekonomiczne pandemii COVID-19 podkreślają naszą odpowiedzialność i stwarzają wyjątkową okazję do wyobrażenia sobie bardziej dostatniej przyszłości zarówno dla człowieka, jak i dla naszej planety.
Obfitość w świecie o zerowej emisji nie oznacza eksploatacji i marnowania ograniczonych zasobów, ale raczej docenienie natury, która nas podtrzymuje i chroni. Chodzi o życie w obfitości czystego powietrza i wody, bioróżnorodność, miejsca pracy, zdrową żywność, równość i sprawiedliwość.
W tym celu porozumienieklimatycznezParyża z 2015 r. ma na celu ograniczenie globalnego ocieplenia do znacznie poniżej 2°C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz dążenie do utrzymania go na poziomie 1,5°C. Nauka jasno pokazuje, że każdy ułamek stopnia ocieplenia powoduje więcej zgonów i szkód gospodarczych na całym świecie. Sektor prywatny, samorządy lokalne, społeczności i osoby prywatne mają zatem silne bodźce do działania zgodnie z celami paryskimi, nawet jeśli oznacza to wysunięcie się przed rządy krajowe.
Wysiłki te będą dotyczyć czynników przyczyniających się do poważnych problemów zdrowotnych i przedwczesnych zgonów – w tym zanieczyszczenia powietrza paliwami kopalnymi, ekstremalnych upałów i niezdrowej diety – jednocześnie promując wzrost gospodarczy i tworząc miliony miejsc pracy. Na przykład poprzez ponowne przemyślenie systemu żywnościowego – od sposobu produkcji, marketingu i sprzedaży żywności po sposób jej utylizacji – możemy zmniejszyć emisje GHG z sektora, który obecnie stanowijednątrzeciąglobalnejsumy, jednocześnie tworząc źródło zatrudnienia, zdrowia oraz pochłaniaczy dwutlenku węgla.
Subscribe to PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Jednym z podejść, które promuje Szczyt Systemów Żywnościowych ONZ-tu jest FoodandLandNetZeroCountryAlliance - dobrowolna koalicja krajów, które zobowiązują się do zerowej emisji netto gazów cieplarnianych z żywności i użytkowania gruntów do 2050 r. Sojusz ten dąży do osiągnięcia tego celu w sposób, który zwiększa produktywność rolników i umożliwia im wytwarzanie bardziej pożywnych i zrównoważonych produktów.
Trwają prace nad ograniczeniem emisji. Choć musimy je przyspieszyć, to rozwiązania są w dużej mierze już znane. Mniej zrozumiałe jest wezwanie porozumienia paryskiego do określenia krajowych planów zwiększenia zdolności przystosowania się do zmiany klimatu, wzmocnienia odporności i zmniejszenia podatności na zmiany klimatu. Ale te dwa cele – łagodzenie zmian klimatu i przygotowanie na ich skutki – są współzależne.
W końcu rozwój energii słonecznej i farm wiatrowych, elektrycznych sieci transportowych i innej czystej infrastruktury jest kluczowym elementem przejścia na gospodarkę o zerowej emisji. Ale musimy zbudować tę infrastrukturę, aby wytrzymać ekstremalne upały i zimno, powodzie, susze i pożary. Musimy ją również rozwijać w krajach najbardziej podatnych na klimatyczne problemy, aby zapewnić bardziej odporne i dochodowe źródła utrzymania, takie jak zrównoważonesystemyżywnościowe.
Budowanie odporności zaczyna się od lokalnych, dostosowanych do potrzeb społeczności rozwiązań, od systemów wczesnego ostrzegania o ekstremalnych warunkach pogodowych po przywracanie naturalnego kapitału, takiego jak lasy, namorzyny i ekosystemy oceaniczne. Ale wnioski z tych projektów prowadzonych lokalnie muszą być rozpowszechniane na całym świecie.
Finanse będą miały kluczowe znaczenie w tym wyścigu do obfitości i – jak przekonywał sekretarz generalny ONZ AntónioGuterres – muszą być równo podzielone między działania łagodzące i adaptacyjne. Takie postępowanie odblokuje korzyści, podobnie jak finansowanie czystej energii. Według GlobalnejKomisjids. Adaptacji, zainwestowanie w tej dekadzie 1,8 biliona dolarów w projekty takie jak systemy wczesnego ostrzegania, ochrona namorzyn i gospodarka wodna może przynieść 7,1 biliona dolarów korzyści netto.
Pandemia COVID-19 obnażyła niebezpieczeństwa wynikające z nieprzygotowania oraz braki w naszych obecnych systemach gospodarczych i zdrowotnych. Zobaczyliśmy, że zdrowie publiczne, gospodarcze i planetarne są ze sobą nierozerwalnie związane – i że musimy teraz przywrócić wszystkie trzy razem. Obecny rok oferuje nam trzy możliwości poszerzenia tego programu.
We wrześniu pierwszy w historii Szczyt Systemów Żywnościowych ONZ zmobilizuje rządy i sektor prywatny do zaangażowania się w zrównoważone rozwiązania niektórych z największych wyzwań na świecie: ubóstwa, nierówności płci, głodu i zmian klimatycznych.
To przygotuje grunt pod październikową konferencję ONZ Bioróżnorodność (COP15) w Kunming w Chinach, gdzie rządy tworzyć będą ramy dla odwrócenia utraty bioróżnorodności w tej dekadzie. Następnie, na szczycie klimatycznym ONZ COP26 w Glasgow w listopadzie, możemy wykorzystać te nowe zobowiązania do przekształcenia systemów żywnościowych i regeneracji przyrody, aby opracować wzmocnione plany działań na rzecz klimatu, które pasują do celów porozumienia paryskiego.
Tt trzy szczyty dają rządom możliwość wysłuchania chóru przedsiębiorstw, inwestorów, miast, regionów i obywateli wzywających do zdrowszej i bardziej odpornej przyszłości. Wszyscy możemy być zwycięzcami w wyścigu do zrównoważonej obfitości. Wyścig się rozpoczął.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer