BAZEL – In de recente bestseller Factfulness laat de inmiddels overleden internationale gezondheidsdeskundige Hans Rosling zien dat gruwelen zoals natuurrampen, olierampen, en doden op het slagveld zich in een steile neerwaartse trend bevinden, en dat de oogstopbrengsten, de geletterdheid, en andere indicatoren van ontwikkeling in de lift zitten. Door een door feiten en bewijs ondersteunde aanpak te kiezen beargumenteert Rosling optimisme in wat een steeds chaotischer wereld lijkt.
Er is ook reden tot optimisme op het gebied van de mondiale gezondheid, en om slechts een simpele reden. Net zoals de industriële revolutie vergaande verbeteringen in de geneeskunst produceerde zal de voortdurende digitale revolutie ons toestaan de gezondheidszorg te verbeteren op manieren die een paar jaar geleden nog moeilijk voor te stellen waren.
Bijna elk land ter wereld heeft zich geëngageerd aan de Sustainable Development Goals (SDGs), een internationale agenda om het welzijn van de mensheid en de planeet die deze voedt te verbeteren. In termen van mondiale gezondheid doelen de SDGs erop om te voorkomen kindersterfte en grote epidemieën te elimineren en om een universele zorgdekking te behalen.
Alhoewel zeer ambitieus zijn de SDGs zeer zeker haalbaar. We moeten alleen de kansen pakken die worden geboden door het internet, mobiele appraten, en andere digitale technologieën die de toegang tot gezondheidszorg en de kwaliteit van zorg in moeilijk bereikbare gemeenschappen nu al vergroten.
Neem India. Eerder dit jaar introduceerde de regering van premier Narendra Modi ‘Modicare’ het grootste door een regering gesubsidieerde zorgprogramma ter wereld, dat tot 40% van de 1,3 miljard inwoners van het land zal bedienen. Het doel van regering is om de opkomst van niet-overdraagbare ziekten (noncommunicable diseases ofwel NCDs) zoals diabetes en kanker een halt toe te roepen, terwijl tot armoede leidende zorgkosten voor huishoudens voorkomen worden. In een land met de omvang van India leunt dit programma sterk op technologie om mensen met zorgdiensten te verbinden, om patiëntengegevens op te slaan en te analyseren, en om catastrofes te voorkomen die kunnen voortkomen uit het verwisselen van de zorgdossiers van patiënten.
Digitale technologie kan ook garanderen dat patiënten in afgelegen gebieden zorg van goed opgeleide aanbieders krijgen. In het telegeneeskunde-programma van de Novartis Stichting in Ghana wordt 70% van de aanbieder-patiënt consultaties per telefoon afgehandeld en wordt de patiënt zo een moeizame reis naar centra voor primaire zorg bespaard.
At a time of escalating global turmoil, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided.
Subscribe to Digital or Digital Plus now to secure your discount.
Subscribe Now
Digitale technologieën brengen ook een revolutie teweeg in het gezondheidsonderricht. In geïsoleerde regio’s moeten gezondheidswerkers vaak urenlange voetreizen ondernemen om training te ontvangen en eindigen velen onvermijdelijk zonder de opleiding die ze nodig hebben. Maar nu kunnen zorgverleners vanaf iedere locatie training ontvangen door middel van smartphones en tablets. Een van onze partners, Last Mile Health, heeft een digitaal platform opgezet geheel gewijd aan en op maat gemaakt voor gemeenschappelijke gezondheidsvoorlichting. Deze en andere inspanningen decentraliseren het aanbod van gezondheidszorg en -educatie en emanciperen lokale artsen – allemaal essentieel om een universele zorgdekking te behalen.
Het behoeft geen betoog dat digitale technologieën ook de volgende golf van levensveranderende therapieën zullen aandrijven. Sociale netwerktechnologieën hebben rekrutering voor klinische studies al efficiënter gemaakt, en kunstmatige intelligentie en voorspellende analysetechnieken hebben er voor gezorgd dat klinische tests veel sneller kunnen worden uitgevoerd.
Over het hele digitale landschap bekeken is het echter bovenal breedband dat de meest significante verbeteringen zal brengen. In lagelonenlanden kan internet met hoge snelheid op elk niveau van het zorgsysteem een gamechanger worden.
Het opbouwen van breedbandinfrastructuur in landen met weinig middelen is echter een complexe uitdaging. Te vaak zijn diensten voor digitale zorg gefragmenteerd tussen overheidsorganen, bedrijven, en niet-gouvernementele organisaties. Als resultaat hiervan worden veel inspanningen gedupliceerd en worden kansen voor samenwerking verkwanseld. Uganda geldt hier als waarschuwing: in 2012 waren er zoveel conflicterende projecten voor digitale gezondheidszorg tegelijk gaande dat de regering zich gedwongen zag om een tijdelijk algeheel moratorium in te stellen.
De Broadband Commission Working Group on Digital Health, die mede wordt voorgezeten door de Novartis Stichting, concentreert zich op hoe technologie de zorg op gebied van NCDs kan verbeteren. Tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in september publiceerde de commissie The Promise of Digital Health: Adressing Non-communicable Diseases to Accelerate Universal Health Coverage in LMICs. Doel hiervan is om pragmatisch advies aan beleidsmakers en andere belanghebbenden te bieden om ze de manier waarop digitale zorg NCD’s tegemoet kan treden te helpen herzien.
Het is helder dat regeringen meer moeten doen om digitale zorginspanningen tussen ministeries te integreren, en om wanneer mogelijk met stakeholders uit de private en non-profitsector te coördineren. Zo een samenwerking vindt al plaats op plekken als de Filipijnen waar een National eHealth Steering Committee een reeks aan digitale zorginitiatieven overziet, en zo een ideale omgeving voor digitale innovatie creëert.
Maar alsnog is digitale technologie geen panacee, dus moeten we onze prioriteiten met wijsheid stellen. Onze eerste prioriteit zou bij resultaten moeten liggen. In veel landen worden zorgaanbieders beloond naar de taken die ze uitvoeren, in plaats van voor hun eindresultaten. Resultaatgerichte digitale technologieën kunnen garanderen dat dit verandert.
Een tweede prioriteit is om de data-geletterdheid te vergroten. Digitale technologieën stellen ons in staat om data te verzamelen en delven voor inzichten op elk niveau – van individuele biologie tot mondiale ziektepatronen. Opleidingscurricula voor zorgaanbieders en -administratoren zouden daarom instructies op gebied van statistiek, databeheer, en analyse moeten omvatten zodat aanbieders op de hoogte blijven van de digitale vooruitgang.
Een laatste prioriteit is om in gedachte te houden dat digitale technologie alleen waardevol is als die gebruikt wordt om te verbeteren hoe systemen functioneren. Artsen zouden niet meer tijd moeten besteden aan het invoeren van data dan dat ze voor patiënten zorgen. Gelukkig kan digitale technologie wanneer goed toegepast dit proces helpen automatiseren zodat aanbieders vrijgemaakt worden om te doen waar ze het best in zijn.
Het is drie jaar geleden sinds de wereld de SDG’s ratificeerde, inclusief kortetermijndoelen om een universele zorgdekking te behalen en een universele betaalbare internettoegang. Recente vooruitgang laat zien dat we optimistisch mogen zijn over het behalen van deze doelstellingen. Maar het succes zal afhangen van het feit of we de digitale revolutie weten te benutten ten goede van iedereen.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
By choosing to side with the aggressor in the Ukraine war, President Donald Trump’s administration has effectively driven the final nail into the coffin of US global leadership. Unless Europe fills the void – first and foremost by supporting Ukraine – it faces the prospect of more chaos and conflict in the years to come.
For most of human history, economic scarcity was a constant – the condition that had to be escaped, mitigated, or rationalized. Why, then, is scarcity's opposite regarded as a problem?
asks why the absence of economic scarcity is viewed as a problem rather than a cause for celebration.
BAZEL – In de recente bestseller Factfulness laat de inmiddels overleden internationale gezondheidsdeskundige Hans Rosling zien dat gruwelen zoals natuurrampen, olierampen, en doden op het slagveld zich in een steile neerwaartse trend bevinden, en dat de oogstopbrengsten, de geletterdheid, en andere indicatoren van ontwikkeling in de lift zitten. Door een door feiten en bewijs ondersteunde aanpak te kiezen beargumenteert Rosling optimisme in wat een steeds chaotischer wereld lijkt.
Er is ook reden tot optimisme op het gebied van de mondiale gezondheid, en om slechts een simpele reden. Net zoals de industriële revolutie vergaande verbeteringen in de geneeskunst produceerde zal de voortdurende digitale revolutie ons toestaan de gezondheidszorg te verbeteren op manieren die een paar jaar geleden nog moeilijk voor te stellen waren.
Bijna elk land ter wereld heeft zich geëngageerd aan de Sustainable Development Goals (SDGs), een internationale agenda om het welzijn van de mensheid en de planeet die deze voedt te verbeteren. In termen van mondiale gezondheid doelen de SDGs erop om te voorkomen kindersterfte en grote epidemieën te elimineren en om een universele zorgdekking te behalen.
Alhoewel zeer ambitieus zijn de SDGs zeer zeker haalbaar. We moeten alleen de kansen pakken die worden geboden door het internet, mobiele appraten, en andere digitale technologieën die de toegang tot gezondheidszorg en de kwaliteit van zorg in moeilijk bereikbare gemeenschappen nu al vergroten.
Neem India. Eerder dit jaar introduceerde de regering van premier Narendra Modi ‘Modicare’ het grootste door een regering gesubsidieerde zorgprogramma ter wereld, dat tot 40% van de 1,3 miljard inwoners van het land zal bedienen. Het doel van regering is om de opkomst van niet-overdraagbare ziekten (noncommunicable diseases ofwel NCDs) zoals diabetes en kanker een halt toe te roepen, terwijl tot armoede leidende zorgkosten voor huishoudens voorkomen worden. In een land met de omvang van India leunt dit programma sterk op technologie om mensen met zorgdiensten te verbinden, om patiëntengegevens op te slaan en te analyseren, en om catastrofes te voorkomen die kunnen voortkomen uit het verwisselen van de zorgdossiers van patiënten.
Digitale technologie kan ook garanderen dat patiënten in afgelegen gebieden zorg van goed opgeleide aanbieders krijgen. In het telegeneeskunde-programma van de Novartis Stichting in Ghana wordt 70% van de aanbieder-patiënt consultaties per telefoon afgehandeld en wordt de patiënt zo een moeizame reis naar centra voor primaire zorg bespaard.
Winter Sale: Save 40% on a new PS subscription
At a time of escalating global turmoil, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided.
Subscribe to Digital or Digital Plus now to secure your discount.
Subscribe Now
Digitale technologieën brengen ook een revolutie teweeg in het gezondheidsonderricht. In geïsoleerde regio’s moeten gezondheidswerkers vaak urenlange voetreizen ondernemen om training te ontvangen en eindigen velen onvermijdelijk zonder de opleiding die ze nodig hebben. Maar nu kunnen zorgverleners vanaf iedere locatie training ontvangen door middel van smartphones en tablets. Een van onze partners, Last Mile Health, heeft een digitaal platform opgezet geheel gewijd aan en op maat gemaakt voor gemeenschappelijke gezondheidsvoorlichting. Deze en andere inspanningen decentraliseren het aanbod van gezondheidszorg en -educatie en emanciperen lokale artsen – allemaal essentieel om een universele zorgdekking te behalen.
Het behoeft geen betoog dat digitale technologieën ook de volgende golf van levensveranderende therapieën zullen aandrijven. Sociale netwerktechnologieën hebben rekrutering voor klinische studies al efficiënter gemaakt, en kunstmatige intelligentie en voorspellende analysetechnieken hebben er voor gezorgd dat klinische tests veel sneller kunnen worden uitgevoerd.
Over het hele digitale landschap bekeken is het echter bovenal breedband dat de meest significante verbeteringen zal brengen. In lagelonenlanden kan internet met hoge snelheid op elk niveau van het zorgsysteem een gamechanger worden.
Het opbouwen van breedbandinfrastructuur in landen met weinig middelen is echter een complexe uitdaging. Te vaak zijn diensten voor digitale zorg gefragmenteerd tussen overheidsorganen, bedrijven, en niet-gouvernementele organisaties. Als resultaat hiervan worden veel inspanningen gedupliceerd en worden kansen voor samenwerking verkwanseld. Uganda geldt hier als waarschuwing: in 2012 waren er zoveel conflicterende projecten voor digitale gezondheidszorg tegelijk gaande dat de regering zich gedwongen zag om een tijdelijk algeheel moratorium in te stellen.
De Broadband Commission Working Group on Digital Health, die mede wordt voorgezeten door de Novartis Stichting, concentreert zich op hoe technologie de zorg op gebied van NCDs kan verbeteren. Tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in september publiceerde de commissie The Promise of Digital Health: Adressing Non-communicable Diseases to Accelerate Universal Health Coverage in LMICs. Doel hiervan is om pragmatisch advies aan beleidsmakers en andere belanghebbenden te bieden om ze de manier waarop digitale zorg NCD’s tegemoet kan treden te helpen herzien.
Het is helder dat regeringen meer moeten doen om digitale zorginspanningen tussen ministeries te integreren, en om wanneer mogelijk met stakeholders uit de private en non-profitsector te coördineren. Zo een samenwerking vindt al plaats op plekken als de Filipijnen waar een National eHealth Steering Committee een reeks aan digitale zorginitiatieven overziet, en zo een ideale omgeving voor digitale innovatie creëert.
Maar alsnog is digitale technologie geen panacee, dus moeten we onze prioriteiten met wijsheid stellen. Onze eerste prioriteit zou bij resultaten moeten liggen. In veel landen worden zorgaanbieders beloond naar de taken die ze uitvoeren, in plaats van voor hun eindresultaten. Resultaatgerichte digitale technologieën kunnen garanderen dat dit verandert.
Een tweede prioriteit is om de data-geletterdheid te vergroten. Digitale technologieën stellen ons in staat om data te verzamelen en delven voor inzichten op elk niveau – van individuele biologie tot mondiale ziektepatronen. Opleidingscurricula voor zorgaanbieders en -administratoren zouden daarom instructies op gebied van statistiek, databeheer, en analyse moeten omvatten zodat aanbieders op de hoogte blijven van de digitale vooruitgang.
Een laatste prioriteit is om in gedachte te houden dat digitale technologie alleen waardevol is als die gebruikt wordt om te verbeteren hoe systemen functioneren. Artsen zouden niet meer tijd moeten besteden aan het invoeren van data dan dat ze voor patiënten zorgen. Gelukkig kan digitale technologie wanneer goed toegepast dit proces helpen automatiseren zodat aanbieders vrijgemaakt worden om te doen waar ze het best in zijn.
Het is drie jaar geleden sinds de wereld de SDG’s ratificeerde, inclusief kortetermijndoelen om een universele zorgdekking te behalen en een universele betaalbare internettoegang. Recente vooruitgang laat zien dat we optimistisch mogen zijn over het behalen van deze doelstellingen. Maar het succes zal afhangen van het feit of we de digitale revolutie weten te benutten ten goede van iedereen.
Vertaling Melle Trap