DODOMA – De recente VN-conferentie over klimaatverandering in Bakoe (COP29) en de G20-top in Rio de Janeiro vormden een keerpunt, vooral voor de ontwikkelingslanden. Het was bemoedigend om de Afrikaanse Unie als nieuwste officiële lid van de G20 aan de besprekingen in Rio te zien deelnemen. En nu heeft Zuid-Afrika het roulerende voorzitterschap van de groep op zich genomen.
Op uitnodiging van de Braziliaanse president Luiz Inácio Lula da Silva nam ik deel aan de besprekingen in Rio, waar ik het belang benadrukte van een rechtvaardige energietransitie in mijn eigen land en in heel Afrika ten zuiden van de Sahara. Van Dar es Salaam en Pretoria tot Bakoe en Rio is energie een belangrijk thema op mondiale fora, omdat het van cruciaal belang is voor zowel de economische ontwikkeling als de klimaatmitigatie. In Afrika bezuiden de Sahara hebben ongeveer 600 miljoen mensen (bijna de helft van de bevolking) geen toegang tot elektriciteit, en bijna een miljard mensen (een achtste van de wereldbevolking) geen toegang tot schone kookmethoden.
Gelukkig beloven diverse belangrijke nieuwe programma’s te helpen deze technologische achterstanden te verkleinen. Zo hebben de African Development Bank (AfDB) en de Wereldbank het Mission 300-project gelanceerd, dat als doel heeft om tegen 2030 minstens 300 miljoen mensen in Afrika toegang te geven tot schone elektriciteit. In januari 2025 zal Dar es Salaam gastheer zijn van de energietop voor staatshoofden in het kader van Mission 300. Deze bijeenkomst brengt regeringsleiders, multilaterale ontwikkelingsbanken, particuliere investeerders en andere belanghebbenden samen. Afrikaanse landen zullen hun plannen presenteren om investeringen in net- en off-gridoplossingen te mobiliseren met behulp van direct beschikbare en betaalbare energiebronnen.
Volgens de Wereldbank is er dertig miljard dollar aan publieke investeringen nodig om het elektrificatiedoel van het project te bereiken, waarvan een groot deel afkomstig zou kunnen zijn van de concessionele financieringstak van de bank, de International Development Association (IDA). Aangezien de lidstaten van de G20 de grootste contributeurs zijn van de IDA, vragen we hen onze missie te steunen met krachtige en opeenvolgende herfinancieringsrondes van de IDA.
Een ander belangrijk programma is Tanzania’s eigen plan ter waarde van 18 miljard dollar om investeringen in hernieuwbare energie te stimuleren in twaalf landen in zuidelijk Afrika, die met elkaar verbonden zijn via een gedeeld netwerk van geothermische, waterkracht-, zonne- en windenergiebronnen. Het doel is om de elektriciteitsopwekking uit deze bronnen met 8,4 gigawatt te verhogen, in lijn met de toezegging tijdens COP28 (Dubai) om de wereldwijde capaciteit voor hernieuwbare energieopwekking tegen 2030 te verdrievoudigen.
Afrikaanse leiders hebben daarnaast een bredere doelstelling vastgesteld tijdens de Africa Climate Summit vorig jaar in Nairobi: de opwekking van hernieuwbare energie op het continent verhogen naar 300 GW tegen 2030, vergeleken met slechts 56 GW in 2022. Hiervoor is naar schatting 600 miljard dollar nodig, een vertienvoudiging van het huidige investeringsniveau.
Secure your copy of PS Quarterly: The Year Ahead 2025
Our annual flagship magazine, PS Quarterly: The Year Ahead 2025, has arrived. To gain digital access to all of the magazine’s content, and receive your print copy, subscribe to PS Digital Plus now.
Subscribe Now
Het aansluiten van een snelgroeiende en verstedelijkende bevolking op schone energie is uiteraard gunstig voor het continent zelf. Maar het komt ook de wereld ten goede, gezien het potentieel om gigatonnen aan extra kooldioxide-uitstoot te voorkomen. Afrika’s succes in dit opzicht is zelfs essentieel voor het behalen van de doelstelling van het klimaatverdrag van Parijs om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5° Celsius boven het pre-industriële niveau. Ons continent is rijkelijk bedeeld met enorme voorraden cruciale mineralen en een vrijwel onuitputtelijk potentieel aan zonne- en windenergie, maar moet de schaarse (en dure) kapitaalstromen overwinnen om deze bronnen optimaal te kunnen benutten.
Een derde belangrijk initiatief is het African Women Clean Cooking Support Program, dat ik tijdens COP28 heb gelanceerd om universele toegang tot schone kooktechnologieën in Tanzania en in heel Afrika te realiseren. Nu ruim 900 miljoen Afrikanen nog steeds afhankelijk zijn van hout en houtskool om te koken, is giftige rook binnenshuis de op één na belangrijkste oorzaak van vroegtijdige sterfgevallen op het continent – een probleem dat vooral vrouwen en kinderen treft.
Dit is volstrekt onaanvaardbaar, en daarom ben ik naar Rio gegaan om te pleiten voor de opname van een faciliteit van twaalf miljard dollar in de herfinanciering van het African Development Fund van de AfDB, om universele toegang tot schone kookmethoden in heel Afrika te bevorderen. De AfDB heeft toegezegd de komende tien jaar twee miljard dollar te investeren in schone kookoplossingen, en tijdens de Summit on Clean Cooking in Africa dit jaar hebben andere partners beloofd om tegen 2030 nog eens 2,2 miljard dollar te mobiliseren. Maar hoe bemoedigend deze toezeggingen ook zijn, ze zijn niet genoeg. Het Internationaal Energieagentschap schat dat het bereiken van universele toegang tot schone kookmethoden in Afrika tot 2030 vier miljard dollar per jaar zal kosten. Aanvullende steun van andere mondiale spelers is daarom nodig.
Dergelijke investeringen zouden aanzienlijke resultaten opleveren. Naast het verminderen van vroegtijdige sterfgevallen als gevolg van de vervuiling binnenshuis, zal het wereldwijd vervangen van vuile brandstoffen tegen 2030 minstens 200 miljoen hectare bos sparen – waarvan 110 miljoen hectare alleen al in Afrika – en de uitstoot van broeikasgassen met 1,9 gigaton CO2-equivalent verminderen. Dat komt overeen met het volledig elimineren van de huidige uitstoot van vliegtuigen en schepen.
De programma’s die ik heb genoemd, maken deel uit van een grotere reeks initiatieven die in Afrika worden ontwikkeld. Om ze tot bloei te laten komen, is financiering op grote schaal, technologieontwikkeling en -overdracht, en capaciteitsopbouw nodig. We rekenen op onze partners in de G20 om samen te komen en deze energieagenda vooruit te helpen.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
Though Donald Trump attracted more support than ever from working-class voters in the 2024 US presidential election, he has long embraced an agenda that benefits the wealthiest Americans above all. During his second term, however, Trump seems committed not just to serving America’s ultra-rich, but to letting them wield state power themselves.
The reputation of China's longest-serving premier has fared far better than that of the Maoist regime he faithfully served. Zhou's political survival skills enabled him to survive many purges, and even to steer Mao away from potential disasters, but he could not escape the Chairman's cruelty, even at the end of his life.
reflects on the complicated life and legacy of the renowned diplomat who was Mao Zedong’s dutiful lieutenant.
DODOMA – De recente VN-conferentie over klimaatverandering in Bakoe (COP29) en de G20-top in Rio de Janeiro vormden een keerpunt, vooral voor de ontwikkelingslanden. Het was bemoedigend om de Afrikaanse Unie als nieuwste officiële lid van de G20 aan de besprekingen in Rio te zien deelnemen. En nu heeft Zuid-Afrika het roulerende voorzitterschap van de groep op zich genomen.
Op uitnodiging van de Braziliaanse president Luiz Inácio Lula da Silva nam ik deel aan de besprekingen in Rio, waar ik het belang benadrukte van een rechtvaardige energietransitie in mijn eigen land en in heel Afrika ten zuiden van de Sahara. Van Dar es Salaam en Pretoria tot Bakoe en Rio is energie een belangrijk thema op mondiale fora, omdat het van cruciaal belang is voor zowel de economische ontwikkeling als de klimaatmitigatie. In Afrika bezuiden de Sahara hebben ongeveer 600 miljoen mensen (bijna de helft van de bevolking) geen toegang tot elektriciteit, en bijna een miljard mensen (een achtste van de wereldbevolking) geen toegang tot schone kookmethoden.
Gelukkig beloven diverse belangrijke nieuwe programma’s te helpen deze technologische achterstanden te verkleinen. Zo hebben de African Development Bank (AfDB) en de Wereldbank het Mission 300-project gelanceerd, dat als doel heeft om tegen 2030 minstens 300 miljoen mensen in Afrika toegang te geven tot schone elektriciteit. In januari 2025 zal Dar es Salaam gastheer zijn van de energietop voor staatshoofden in het kader van Mission 300. Deze bijeenkomst brengt regeringsleiders, multilaterale ontwikkelingsbanken, particuliere investeerders en andere belanghebbenden samen. Afrikaanse landen zullen hun plannen presenteren om investeringen in net- en off-gridoplossingen te mobiliseren met behulp van direct beschikbare en betaalbare energiebronnen.
Volgens de Wereldbank is er dertig miljard dollar aan publieke investeringen nodig om het elektrificatiedoel van het project te bereiken, waarvan een groot deel afkomstig zou kunnen zijn van de concessionele financieringstak van de bank, de International Development Association (IDA). Aangezien de lidstaten van de G20 de grootste contributeurs zijn van de IDA, vragen we hen onze missie te steunen met krachtige en opeenvolgende herfinancieringsrondes van de IDA.
Een ander belangrijk programma is Tanzania’s eigen plan ter waarde van 18 miljard dollar om investeringen in hernieuwbare energie te stimuleren in twaalf landen in zuidelijk Afrika, die met elkaar verbonden zijn via een gedeeld netwerk van geothermische, waterkracht-, zonne- en windenergiebronnen. Het doel is om de elektriciteitsopwekking uit deze bronnen met 8,4 gigawatt te verhogen, in lijn met de toezegging tijdens COP28 (Dubai) om de wereldwijde capaciteit voor hernieuwbare energieopwekking tegen 2030 te verdrievoudigen.
Afrikaanse leiders hebben daarnaast een bredere doelstelling vastgesteld tijdens de Africa Climate Summit vorig jaar in Nairobi: de opwekking van hernieuwbare energie op het continent verhogen naar 300 GW tegen 2030, vergeleken met slechts 56 GW in 2022. Hiervoor is naar schatting 600 miljard dollar nodig, een vertienvoudiging van het huidige investeringsniveau.
Secure your copy of PS Quarterly: The Year Ahead 2025
Our annual flagship magazine, PS Quarterly: The Year Ahead 2025, has arrived. To gain digital access to all of the magazine’s content, and receive your print copy, subscribe to PS Digital Plus now.
Subscribe Now
Het aansluiten van een snelgroeiende en verstedelijkende bevolking op schone energie is uiteraard gunstig voor het continent zelf. Maar het komt ook de wereld ten goede, gezien het potentieel om gigatonnen aan extra kooldioxide-uitstoot te voorkomen. Afrika’s succes in dit opzicht is zelfs essentieel voor het behalen van de doelstelling van het klimaatverdrag van Parijs om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5° Celsius boven het pre-industriële niveau. Ons continent is rijkelijk bedeeld met enorme voorraden cruciale mineralen en een vrijwel onuitputtelijk potentieel aan zonne- en windenergie, maar moet de schaarse (en dure) kapitaalstromen overwinnen om deze bronnen optimaal te kunnen benutten.
Een derde belangrijk initiatief is het African Women Clean Cooking Support Program, dat ik tijdens COP28 heb gelanceerd om universele toegang tot schone kooktechnologieën in Tanzania en in heel Afrika te realiseren. Nu ruim 900 miljoen Afrikanen nog steeds afhankelijk zijn van hout en houtskool om te koken, is giftige rook binnenshuis de op één na belangrijkste oorzaak van vroegtijdige sterfgevallen op het continent – een probleem dat vooral vrouwen en kinderen treft.
Dit is volstrekt onaanvaardbaar, en daarom ben ik naar Rio gegaan om te pleiten voor de opname van een faciliteit van twaalf miljard dollar in de herfinanciering van het African Development Fund van de AfDB, om universele toegang tot schone kookmethoden in heel Afrika te bevorderen. De AfDB heeft toegezegd de komende tien jaar twee miljard dollar te investeren in schone kookoplossingen, en tijdens de Summit on Clean Cooking in Africa dit jaar hebben andere partners beloofd om tegen 2030 nog eens 2,2 miljard dollar te mobiliseren. Maar hoe bemoedigend deze toezeggingen ook zijn, ze zijn niet genoeg. Het Internationaal Energieagentschap schat dat het bereiken van universele toegang tot schone kookmethoden in Afrika tot 2030 vier miljard dollar per jaar zal kosten. Aanvullende steun van andere mondiale spelers is daarom nodig.
Dergelijke investeringen zouden aanzienlijke resultaten opleveren. Naast het verminderen van vroegtijdige sterfgevallen als gevolg van de vervuiling binnenshuis, zal het wereldwijd vervangen van vuile brandstoffen tegen 2030 minstens 200 miljoen hectare bos sparen – waarvan 110 miljoen hectare alleen al in Afrika – en de uitstoot van broeikasgassen met 1,9 gigaton CO2-equivalent verminderen. Dat komt overeen met het volledig elimineren van de huidige uitstoot van vliegtuigen en schepen.
De programma’s die ik heb genoemd, maken deel uit van een grotere reeks initiatieven die in Afrika worden ontwikkeld. Om ze tot bloei te laten komen, is financiering op grote schaal, technologieontwikkeling en -overdracht, en capaciteitsopbouw nodig. We rekenen op onze partners in de G20 om samen te komen en deze energieagenda vooruit te helpen.
Vertaling: Menno Grootveld