PARIJS – Hoewel het einde van de COVID-19-pandemie misschien ʻin zichtʼ is, zoals de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) onlangs verklaarde, wordt de wereld geconfronteerd met talrijke opkomende gezondheidsrisicoʼs. Sommige daarvan worden verergerd door klimaatverandering, andere door reizen, misleidende online-informatie, voedselschaarste, armoede of oorlogen. Gelukkig heeft de pandemie ons waardevolle lessen geleerd voor het beheer van deze risicoʼs – en om kwetsbare ontwikkelingseconomieën te helpen zich beter voor te bereiden op toekomstige gezondheidscrises.
De Access to COVID-19 Tools Accelerator (ACT-A) van de WHO was een enorme wereldwijde inspanning die het testen, de behandeling en de vaccinatie wereldwijd vergemakkelijkte. Maar het is duidelijk dat deze ACT-A er niet in is geslaagd de reeds lang bestaande structurele obstakels aan te pakken die de uitrol van vaccinatiecampagnes in landen met een laag en gemiddeld inkomen belemmerden. Daarvoor is een nieuw raamwerk nodig dat de nadruk legt op lokale relaties met werkers en ondernemers ter plaatse.
Ontwikkelingslanden hebben minder gezondheidswerkers per hoofd van de bevolking dan ontwikkelde landen. Afrika, Zuidoost-Azië, het oostelijke Middellandse Zeegebied en delen van Latijns-Amerika worden geconfronteerd met een tekort van 5,9 miljoen verpleegkundigen en achttien miljoen gezondheidswerkers tegen 2030. In 2019 hebben wereldwijd 13,8 miljoen zuigelingen geen routine-immunisatie gekregen, waaronder 8,8 miljoen uit landen met een lager inkomen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat slechts zestien procent van de mensen in lage-inkomenslanden tot aan mei dit jaar ten minste één dosis COVID-19-vaccin had ontvangen, ook al is het wereldwijde aanbod nu veel groter dan de vraag.
Voor farmaceutische bedrijven is een cruciale rol weggelegd bij het overwinnen van de verschillende obstakels voor het verhogen van de vaccinatiegraad in landen met lage inkomens. En nu we streven naar toegang tot een breder scala aan behandelingen, gaan de uitdagingen verder dan vaccinaties. De huidige inspanningen van verschillende fabrikanten, waaronder Sanofi, omvatten het aanbieden van een portefeuille van essentiële geneesmiddelen tegen kostprijs. De Global Health Unit van Sanofi distribueert bijvoorbeeld dertig essentiële geneesmiddelen – waaronder insuline en behandelingen voor hart- en vaatziekten, tuberculose, malaria en kanker – naar veertig ontwikkelingslanden.
Maar hoewel verlaging van de behandelingskosten van vitaal belang is, heeft de pandemie aangetoond dat er ook behoefte is aan een meer holistische aanpak waarbij geneesmiddelen, gezondheidszorgsystemen en de wereldwijde aanbodketen als onderling verbonden uitdagingen worden beschouwd. Zoals COVID-19 heeft aangetoond, kan hulp die de lokale capaciteit niet versterkt, meer kwaad dan goed doen. Om de toegang tot gezondheidszorg in lage- en middeninkomenslanden te helpen verbeteren, kunnen bedrijven logistieke en leveringsproblemen aanpakken, hun gegevens en analysecapaciteiten gebruiken om eerstelijns-hulpverleners te helpen en lokale functionarissen opleiden in innovatieve technologieën.
Volksgezondheidsdeskundigen over de hele wereld richten zich steeds meer op het identificeren en beheersen van opkomende ziekten en ziektehaarden, en op het veranderen van attitudes en gedrag. Maar het verzamelen en beoordelen van deze gegevens hangt af van de samenwerking met traditionele en niet-traditionele partners. Dergelijke inspanningen moeten snel verlopen, gestuurd worden door de prioriteiten van de lokale gemeenschappen en voortbouwen op gedeelde gegevens die zijn ontleend aan diagnostiek, tracering en modellering. Tijdens de pandemie viel Zuid-Afrika op door zijn snelle genomic sequencing, waarbij vele actoren samenwerkten en waardoor het land de Beta- en Omicron-varianten vroegtijdig kon opsporen.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Door het combineren van grote datasets, rekenkracht en algoritmen kunnen volksgezondheidsambtenaren de verspreiding van ziekten, materiaaltekorten, logistieke problemen en reacties op geneesmiddelen in de gaten houden. Cloudtechnologie vergemakkelijkt datamining, het delen van informatie, en onderzoek en ontwikkeling, en stelt ons in staatom ziekteuitbraken, nieuwe ziekteverwekkers en gemeenschappen die onmiddellijk hulp nodig hebben te identificeren.
Daarom moet de wereldwijde volksgezondheidsgemeenschap samenwerken om innovatie mogelijk te maken en ondernemende ecosystemen te cultiveren door zich te richten op lokale start-ups. Er moet een Impact Fund worden gecreëerd om kapitaal te verstrekken aan lokale start-ups, samen met mechanismen voor het delen van vaardigheden en operationele expertise. Het Impact Fund van Sanofi Global Health van 25 miljoen dollar, dat in juli werd gelanceerd, steunt al lokale innovatoren die schaalbare oplossingen voor duurzame gezondheidszorg in achtergestelde regioʼs kunnen leveren.
Gezien de behoefte van lagere-inkomenslanden aan meer medisch personeel is het bevorderen van lokale expertise cruciaal. In opkomende markten moeten lokale gezondheidswerkers en deskundigen op het gebied van de aanbodketen worden opgeleid tot ʻdeskundige generalistenʼ die dringende problemen op het gebied van de volksgezondheid kunnen aanpakken en belemmeringen voor de zorg kunnen verminderen.
Technologie kan hier een alternatief bieden voor persoonlijke training, die steeds moeilijker te beheren is als gevolg van stijgende kosten, aanhoudende politieke conflicten, reisbeperkingen en tekorten aan arbeidskrachten. Sanofi werkt bijvoorbeeld samen met Reach52, een technologieplatform uit Singapore dat gezondheidseducatie, screening en betaalbare medicijnen aanbiedt aan plattelandsdistricten in de vorm van één toegankelijke abonnementsdienst. Het platform van Reach52 is gebaseerd op een ʻoffline-firstʼ-aanpak voor markten met weinig connectiviteit, waardoor lokale hulpverleners inwoners kunnen inschrijven voor gemeenschapsgerichte screeningsessies voor diabetes en hoge bloeddruk, uitgevoerd door verpleegkundigen die zijn opgeleid tot ʻgezondheidscoaches.ʼ
Om de toegang tot de gezondheidszorg in lage-inkomenslanden op een zinvolle manier te verbeteren is meer nodig dan het verstrekken van goedkope geneesmiddelen. We hebben een nieuw samenwerkingskader nodig om de talloze onderling samenhangende uitdagingen aan te gaan waarmee we worden geconfronteerd bij de aanpassing aan nieuwe technologieën en het bevorderen van lokale innovatie. Als farmaceutische bedrijven is het onze taak om onze eigen denkwijze te doorbreken en innovatoren ter plaatse aan te moedigen. Deze veelzijdige aanpak moet gericht zijn op een duurzaam, lokaal gestuurd zorgmodel om kwetsbare bevolkingsgroepen te bereiken. Zoals de Nobelprijswinnaar voor economie Angus Deatonschreef, is hulp die geeft maar niet versterkt nutteloos – en kan die toekomstige winsten zelfs in de weg staan.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
Donald Trump’s attempt to reindustrialize the US economy by eliminating trade deficits will undoubtedly cause pain and disruption on a massive scale. But it is important to remember that both major US political parties have abandoned free trade in pursuit of similar goals.
argues that America’s protectionist policies reflect a global economic reordering that was already underway.
Donald Trump and Elon Musk's reign of disruption is crippling research universities’ ability to serve as productive partners in innovation, thus threatening the very system that they purport to celebrate. The Chinese, who are increasingly becoming frontier innovators in their own right, will be forever grateful.
warns that the pillars of US dynamism and competitiveness are being systematically toppled.
PARIJS – Hoewel het einde van de COVID-19-pandemie misschien ʻin zichtʼ is, zoals de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) onlangs verklaarde, wordt de wereld geconfronteerd met talrijke opkomende gezondheidsrisicoʼs. Sommige daarvan worden verergerd door klimaatverandering, andere door reizen, misleidende online-informatie, voedselschaarste, armoede of oorlogen. Gelukkig heeft de pandemie ons waardevolle lessen geleerd voor het beheer van deze risicoʼs – en om kwetsbare ontwikkelingseconomieën te helpen zich beter voor te bereiden op toekomstige gezondheidscrises.
De Access to COVID-19 Tools Accelerator (ACT-A) van de WHO was een enorme wereldwijde inspanning die het testen, de behandeling en de vaccinatie wereldwijd vergemakkelijkte. Maar het is duidelijk dat deze ACT-A er niet in is geslaagd de reeds lang bestaande structurele obstakels aan te pakken die de uitrol van vaccinatiecampagnes in landen met een laag en gemiddeld inkomen belemmerden. Daarvoor is een nieuw raamwerk nodig dat de nadruk legt op lokale relaties met werkers en ondernemers ter plaatse.
Ontwikkelingslanden hebben minder gezondheidswerkers per hoofd van de bevolking dan ontwikkelde landen. Afrika, Zuidoost-Azië, het oostelijke Middellandse Zeegebied en delen van Latijns-Amerika worden geconfronteerd met een tekort van 5,9 miljoen verpleegkundigen en achttien miljoen gezondheidswerkers tegen 2030. In 2019 hebben wereldwijd 13,8 miljoen zuigelingen geen routine-immunisatie gekregen, waaronder 8,8 miljoen uit landen met een lager inkomen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat slechts zestien procent van de mensen in lage-inkomenslanden tot aan mei dit jaar ten minste één dosis COVID-19-vaccin had ontvangen, ook al is het wereldwijde aanbod nu veel groter dan de vraag.
Voor farmaceutische bedrijven is een cruciale rol weggelegd bij het overwinnen van de verschillende obstakels voor het verhogen van de vaccinatiegraad in landen met lage inkomens. En nu we streven naar toegang tot een breder scala aan behandelingen, gaan de uitdagingen verder dan vaccinaties. De huidige inspanningen van verschillende fabrikanten, waaronder Sanofi, omvatten het aanbieden van een portefeuille van essentiële geneesmiddelen tegen kostprijs. De Global Health Unit van Sanofi distribueert bijvoorbeeld dertig essentiële geneesmiddelen – waaronder insuline en behandelingen voor hart- en vaatziekten, tuberculose, malaria en kanker – naar veertig ontwikkelingslanden.
Maar hoewel verlaging van de behandelingskosten van vitaal belang is, heeft de pandemie aangetoond dat er ook behoefte is aan een meer holistische aanpak waarbij geneesmiddelen, gezondheidszorgsystemen en de wereldwijde aanbodketen als onderling verbonden uitdagingen worden beschouwd. Zoals COVID-19 heeft aangetoond, kan hulp die de lokale capaciteit niet versterkt, meer kwaad dan goed doen. Om de toegang tot gezondheidszorg in lage- en middeninkomenslanden te helpen verbeteren, kunnen bedrijven logistieke en leveringsproblemen aanpakken, hun gegevens en analysecapaciteiten gebruiken om eerstelijns-hulpverleners te helpen en lokale functionarissen opleiden in innovatieve technologieën.
Volksgezondheidsdeskundigen over de hele wereld richten zich steeds meer op het identificeren en beheersen van opkomende ziekten en ziektehaarden, en op het veranderen van attitudes en gedrag. Maar het verzamelen en beoordelen van deze gegevens hangt af van de samenwerking met traditionele en niet-traditionele partners. Dergelijke inspanningen moeten snel verlopen, gestuurd worden door de prioriteiten van de lokale gemeenschappen en voortbouwen op gedeelde gegevens die zijn ontleend aan diagnostiek, tracering en modellering. Tijdens de pandemie viel Zuid-Afrika op door zijn snelle genomic sequencing, waarbij vele actoren samenwerkten en waardoor het land de Beta- en Omicron-varianten vroegtijdig kon opsporen.
Introductory Offer: Save 30% on PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Door het combineren van grote datasets, rekenkracht en algoritmen kunnen volksgezondheidsambtenaren de verspreiding van ziekten, materiaaltekorten, logistieke problemen en reacties op geneesmiddelen in de gaten houden. Cloudtechnologie vergemakkelijkt datamining, het delen van informatie, en onderzoek en ontwikkeling, en stelt ons in staatom ziekteuitbraken, nieuwe ziekteverwekkers en gemeenschappen die onmiddellijk hulp nodig hebben te identificeren.
Daarom moet de wereldwijde volksgezondheidsgemeenschap samenwerken om innovatie mogelijk te maken en ondernemende ecosystemen te cultiveren door zich te richten op lokale start-ups. Er moet een Impact Fund worden gecreëerd om kapitaal te verstrekken aan lokale start-ups, samen met mechanismen voor het delen van vaardigheden en operationele expertise. Het Impact Fund van Sanofi Global Health van 25 miljoen dollar, dat in juli werd gelanceerd, steunt al lokale innovatoren die schaalbare oplossingen voor duurzame gezondheidszorg in achtergestelde regioʼs kunnen leveren.
Gezien de behoefte van lagere-inkomenslanden aan meer medisch personeel is het bevorderen van lokale expertise cruciaal. In opkomende markten moeten lokale gezondheidswerkers en deskundigen op het gebied van de aanbodketen worden opgeleid tot ʻdeskundige generalistenʼ die dringende problemen op het gebied van de volksgezondheid kunnen aanpakken en belemmeringen voor de zorg kunnen verminderen.
Technologie kan hier een alternatief bieden voor persoonlijke training, die steeds moeilijker te beheren is als gevolg van stijgende kosten, aanhoudende politieke conflicten, reisbeperkingen en tekorten aan arbeidskrachten. Sanofi werkt bijvoorbeeld samen met Reach52, een technologieplatform uit Singapore dat gezondheidseducatie, screening en betaalbare medicijnen aanbiedt aan plattelandsdistricten in de vorm van één toegankelijke abonnementsdienst. Het platform van Reach52 is gebaseerd op een ʻoffline-firstʼ-aanpak voor markten met weinig connectiviteit, waardoor lokale hulpverleners inwoners kunnen inschrijven voor gemeenschapsgerichte screeningsessies voor diabetes en hoge bloeddruk, uitgevoerd door verpleegkundigen die zijn opgeleid tot ʻgezondheidscoaches.ʼ
Om de toegang tot de gezondheidszorg in lage-inkomenslanden op een zinvolle manier te verbeteren is meer nodig dan het verstrekken van goedkope geneesmiddelen. We hebben een nieuw samenwerkingskader nodig om de talloze onderling samenhangende uitdagingen aan te gaan waarmee we worden geconfronteerd bij de aanpassing aan nieuwe technologieën en het bevorderen van lokale innovatie. Als farmaceutische bedrijven is het onze taak om onze eigen denkwijze te doorbreken en innovatoren ter plaatse aan te moedigen. Deze veelzijdige aanpak moet gericht zijn op een duurzaam, lokaal gestuurd zorgmodel om kwetsbare bevolkingsgroepen te bereiken. Zoals de Nobelprijswinnaar voor economie Angus Deatonschreef, is hulp die geeft maar niet versterkt nutteloos – en kan die toekomstige winsten zelfs in de weg staan.
Vertaling: Menno Grootveld