NAIROBI – De terugkeer van Donald Trump als verkozen president van de VS in het Witte Huis zou kunnen leiden tot een breuk met tientallen jaren van Amerikaans leiderschap op het gebied van de mondiale gezondheid. Hoewel de isolationistische ‘America First’-agenda van Trump wellicht populair is bij kiezers die willen dat hun belastinggeld aan binnenlandse prioriteiten wordt besteed, brengt een terugtrekking van de VS uit multilaterale initiatieven op het gebied van de volksgezondheid aanzienlijke risico’s met zich mee.
Er zijn zeker sterke argumenten voor zelfvoorziening als het gaat om de volksgezondheid. Operatie Warp Speed, gelanceerd tijdens de eerste ambtstermijn van Trump, versnelde de ontwikkeling en inzet van vaccins, en speelde een cruciale rol bij het beheersen van de COVID-19-pandemie en het economisch herstel van Amerika. Toch is het idee dat isolationisme Amerikanen zou kunnen beschermen tegen de gevolgen van wereldwijde gezondheidscrises volkomen misplaatst. De ebola-uitbraak in West-Afrika in 2014-2016 kostte de Verenigde Staten 1,1 miljard dollar en twaalfduizend banen, ondanks het feit dat er slechts elf gevallen op Amerikaanse bodem werden gemeld.
De huidige uitbraak van mpox, dat zijn oorsprong heeft in Centraal-Afrika en zich inmiddels heeft verspreid naar ruim honderdtwintig landen, herinnert ons eraan hoe snel bedreigingen voor de volksgezondheid kunnen uitgroeien tot wereldwijde noodsituaties. Een echte ‘America First’-strategie zou zich moeten richten op investeringen in robuuste systemen voor bewaking en beheersing.
Investeren in de mondiale gezondheid is ook strategisch verstandig. Nu Amerikaanse bedrijven hun toeleveringsketens willen diversifiëren en minder afhankelijk willen worden van China, hebben ze alternatieve productiecentra nodig met een gezonde en productieve beroepsbevolking. Landen met sterke gezondheidssystemen zijn het beste gepositioneerd om deze rol te vervullen.
Het versterken van de gezondheidszorg in de ontwikkelingslanden vermindert bovendien de migratiedruk – een belangrijk aandachtspunt voor Amerikaanse kiezers – door de onderliggende oorzaken van ontheemding aan te pakken. Een goed voorbeeld hiervan is het President’s Emergency Plan for AIDS Relief (PEPFAR), dat in 2003 werd gelanceerd door president George W. Bush. Met een totale financiering van 110 miljard dollar heeft PEPFAR sinds de start 26 miljoen levens gered en de economische groei in de ontvangende landen bevorderd. Uit onderzoek, waarin gegevens van 2004 tot 2018 zijn vergeleken, blijkt dat PEPFAR heeft bijgedragen aan een stijging van 2,1 procentpunt in de bbp-groei per hoofd van de bevolking. Dit resulteerde in een indrukwekkende toename van 45,7 procent van het bbp per hoofd van de bevolking sinds 2004.
Naast de directe impact is de door PEPFAR opgebouwde infrastructuur voor ziektesurveillance van onschatbare waarde gebleken bij het beheersen van latere gezondheidscrises. Bovendien heeft PEPFAR het internationale aanzien van Amerika vergroot, aangezien landen die steun ontvangen via dit programma steevast hogere goedkeuringscijfers voor de VS rapporteren.
At a time of escalating global turmoil, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided.
Subscribe to Digital or Digital Plus now to secure your discount.
Subscribe Now
Het traditionele hulpmodel is echter al lang toe aan een radicale transformatie. In de ontwikkelingslanden, en vooral in Afrika, vindt een revolutie in de gezondheidszorg plaats dankzij marktgestuurde oplossingen. In landen als Kenia en Nigeria pionieren ondernemers met innovatieve en winstgevende modellen die digitale systemen, gestandaardiseerde protocollen en strategisch gelegen klinieken combineren. Hiermee bieden ze kwaliteitsgezondheidszorg aan bevolkingsgroepen met een lager en middeninkomen.
Dergelijke ondernemingen bieden aanzienlijke kansen voor Amerikaanse investeerders die willen inspelen op de groeiende markt voor toegankelijke gezondheidszorg in opkomende economieën. Met enkele aanpassingen zouden Amerikaanse ontwikkelingsfinancieringsinstrumenten de transformatie van de gezondheidszorg in Afrika kunnen ondersteunen. De Amerikaanse International Development Finance Corporation, met een budget van zestig miljard dollar, is uitstekend gepositioneerd om particuliere investeringen in gezondheidszorgprojecten minder risicovol te maken en extra kapitaal aan te trekken via verschillende financieringsvormen.
De eerste experimenten leveren veelbelovende resultaten op. Zo heeft de stichting Medical Credit Fund ruim honderd miljoen dollar aan leningen verstrekt aan gezondheidszorginstellingen in heel Afrika, met een indrukwekkend terugbetalingspercentage van 96 procent. Andere innovatieve financieringsmechanismen, zoals ontwikkelingsimpactobligaties, hebben bewezen dat marktprikkels een positieve invloed kunnen hebben op de verbetering van de gezondheidsresultaten.
Bijna vijf jaar na het begin van de pandemie worstelt de wereld nog steeds met ernstige gezondheidsbedreigingen, zoals hiv/aids en malaria, die jaarlijks 619.000 levens eisen, voornamelijk die van kinderen. Critici mogen beweren dat het uitroeien van deze ziekten een utopie is, maar hetzelfde werd ooit gezegd over het uitroeien van de pokken. Operatie Warp Speed heeft bewezen dat Amerikaanse vindingrijkheid, mits effectief ingezet, het schijnbaar onmogelijke kan realiseren.
De inzet is hoger dan op het eerste gezicht lijkt. De afgelopen jaren is Afrika uitgegroeid tot een belangrijk strijdtoneel in de groeiende rivaliteit tussen China en de Verenigde Staten. Via de ‘Zijderoute voor de gezondheid’ – een uitbreiding van het Belt and Road Initiative – heeft China vierhonderd gezondheidsinfrastructuurprojecten op het hele continent gefinancierd. Tijdens de COVID-19-pandemie stuurde China medische experts naar zeventien Afrikaanse landen, en gebruikte het land bilaterale overeenkomsten om de handels- en diplomatieke banden verder te versterken.
Amerika riskeert veel meer dan alleen verlies van invloed. Om te voldoen aan de behoeften van de groeiende bevolking, heeft Afrika enorme investeringen in de gezondheidsinfrastructuur nodig. De wereldmacht die dit gat vult, zal niet alleen financieel profiteren, maar ook preferentiële toegang krijgen tot de enorme reserves van cruciale mineralen op het continent – essentieel voor schone energietechnologieën en geavanceerde productie. In Afrikaanse landen en regio’s waar de Amerikaanse gezondheidszorgprogramma’s zijn teruggeschroefd, hebben Chinese bedrijven snel hun intrede gedaan. Ze bouwen ziekenhuizen en leveren medische apparatuur, vaak in ruil voor rechten op mijnbouwactiviteiten.
Naarmate de concurrentie om deze hulpbronnen toeneemt, wordt diplomatie op het gebied van de gezondheidszorg steeds belangrijker om de industriële toekomst van Amerika veilig te stellen – een centrale pijler van de economische agenda van Trump. Door te kiezen voor gerichte investeringen in gebieden waar de belangen van de VS overeenkomen met wereldwijde gezondheidsprioriteiten, kan Amerika niet alleen een aanzienlijk rendement behalen, maar ook kostenefficiënt blijven opereren.
In een steeds meer onderling verbonden wereld, waarin de volgende pandemische uitbraak slechts een kwestie van tijd is, is investeren in wereldwijde gezondheidsbeveiliging vergelijkbaar met het afsluiten van een rampenverzekering. De keuze waar de komende regering-Trump voor staat, is duidelijk: Amerika’s leiderschap op het gebied van de gezondheid herstellen of de verstrekkende gevolgen van terugtrekking onder ogen zien.
Het zal zeker een uitdaging zijn om een sceptisch electoraat te overtuigen dat investeren in de mondiale gezondheidszorg in het belang van de VS is. Toch heeft Trump de kans om zijn critici de mond te snoeren en een blijvende nalatenschap op gezondheidsgebied achter te laten—een die alles overtreft wat zijn voorgangers hebben bereikt.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
By choosing to side with the aggressor in the Ukraine war, President Donald Trump’s administration has effectively driven the final nail into the coffin of US global leadership. Unless Europe fills the void – first and foremost by supporting Ukraine – it faces the prospect of more chaos and conflict in the years to come.
For most of human history, economic scarcity was a constant – the condition that had to be escaped, mitigated, or rationalized. Why, then, is scarcity's opposite regarded as a problem?
asks why the absence of economic scarcity is viewed as a problem rather than a cause for celebration.
NAIROBI – De terugkeer van Donald Trump als verkozen president van de VS in het Witte Huis zou kunnen leiden tot een breuk met tientallen jaren van Amerikaans leiderschap op het gebied van de mondiale gezondheid. Hoewel de isolationistische ‘America First’-agenda van Trump wellicht populair is bij kiezers die willen dat hun belastinggeld aan binnenlandse prioriteiten wordt besteed, brengt een terugtrekking van de VS uit multilaterale initiatieven op het gebied van de volksgezondheid aanzienlijke risico’s met zich mee.
Er zijn zeker sterke argumenten voor zelfvoorziening als het gaat om de volksgezondheid. Operatie Warp Speed, gelanceerd tijdens de eerste ambtstermijn van Trump, versnelde de ontwikkeling en inzet van vaccins, en speelde een cruciale rol bij het beheersen van de COVID-19-pandemie en het economisch herstel van Amerika. Toch is het idee dat isolationisme Amerikanen zou kunnen beschermen tegen de gevolgen van wereldwijde gezondheidscrises volkomen misplaatst. De ebola-uitbraak in West-Afrika in 2014-2016 kostte de Verenigde Staten 1,1 miljard dollar en twaalfduizend banen, ondanks het feit dat er slechts elf gevallen op Amerikaanse bodem werden gemeld.
De huidige uitbraak van mpox, dat zijn oorsprong heeft in Centraal-Afrika en zich inmiddels heeft verspreid naar ruim honderdtwintig landen, herinnert ons eraan hoe snel bedreigingen voor de volksgezondheid kunnen uitgroeien tot wereldwijde noodsituaties. Een echte ‘America First’-strategie zou zich moeten richten op investeringen in robuuste systemen voor bewaking en beheersing.
Investeren in de mondiale gezondheid is ook strategisch verstandig. Nu Amerikaanse bedrijven hun toeleveringsketens willen diversifiëren en minder afhankelijk willen worden van China, hebben ze alternatieve productiecentra nodig met een gezonde en productieve beroepsbevolking. Landen met sterke gezondheidssystemen zijn het beste gepositioneerd om deze rol te vervullen.
Het versterken van de gezondheidszorg in de ontwikkelingslanden vermindert bovendien de migratiedruk – een belangrijk aandachtspunt voor Amerikaanse kiezers – door de onderliggende oorzaken van ontheemding aan te pakken. Een goed voorbeeld hiervan is het President’s Emergency Plan for AIDS Relief (PEPFAR), dat in 2003 werd gelanceerd door president George W. Bush. Met een totale financiering van 110 miljard dollar heeft PEPFAR sinds de start 26 miljoen levens gered en de economische groei in de ontvangende landen bevorderd. Uit onderzoek, waarin gegevens van 2004 tot 2018 zijn vergeleken, blijkt dat PEPFAR heeft bijgedragen aan een stijging van 2,1 procentpunt in de bbp-groei per hoofd van de bevolking. Dit resulteerde in een indrukwekkende toename van 45,7 procent van het bbp per hoofd van de bevolking sinds 2004.
Naast de directe impact is de door PEPFAR opgebouwde infrastructuur voor ziektesurveillance van onschatbare waarde gebleken bij het beheersen van latere gezondheidscrises. Bovendien heeft PEPFAR het internationale aanzien van Amerika vergroot, aangezien landen die steun ontvangen via dit programma steevast hogere goedkeuringscijfers voor de VS rapporteren.
Winter Sale: Save 40% on a new PS subscription
At a time of escalating global turmoil, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided.
Subscribe to Digital or Digital Plus now to secure your discount.
Subscribe Now
Het traditionele hulpmodel is echter al lang toe aan een radicale transformatie. In de ontwikkelingslanden, en vooral in Afrika, vindt een revolutie in de gezondheidszorg plaats dankzij marktgestuurde oplossingen. In landen als Kenia en Nigeria pionieren ondernemers met innovatieve en winstgevende modellen die digitale systemen, gestandaardiseerde protocollen en strategisch gelegen klinieken combineren. Hiermee bieden ze kwaliteitsgezondheidszorg aan bevolkingsgroepen met een lager en middeninkomen.
Dergelijke ondernemingen bieden aanzienlijke kansen voor Amerikaanse investeerders die willen inspelen op de groeiende markt voor toegankelijke gezondheidszorg in opkomende economieën. Met enkele aanpassingen zouden Amerikaanse ontwikkelingsfinancieringsinstrumenten de transformatie van de gezondheidszorg in Afrika kunnen ondersteunen. De Amerikaanse International Development Finance Corporation, met een budget van zestig miljard dollar, is uitstekend gepositioneerd om particuliere investeringen in gezondheidszorgprojecten minder risicovol te maken en extra kapitaal aan te trekken via verschillende financieringsvormen.
De eerste experimenten leveren veelbelovende resultaten op. Zo heeft de stichting Medical Credit Fund ruim honderd miljoen dollar aan leningen verstrekt aan gezondheidszorginstellingen in heel Afrika, met een indrukwekkend terugbetalingspercentage van 96 procent. Andere innovatieve financieringsmechanismen, zoals ontwikkelingsimpactobligaties, hebben bewezen dat marktprikkels een positieve invloed kunnen hebben op de verbetering van de gezondheidsresultaten.
Bijna vijf jaar na het begin van de pandemie worstelt de wereld nog steeds met ernstige gezondheidsbedreigingen, zoals hiv/aids en malaria, die jaarlijks 619.000 levens eisen, voornamelijk die van kinderen. Critici mogen beweren dat het uitroeien van deze ziekten een utopie is, maar hetzelfde werd ooit gezegd over het uitroeien van de pokken. Operatie Warp Speed heeft bewezen dat Amerikaanse vindingrijkheid, mits effectief ingezet, het schijnbaar onmogelijke kan realiseren.
De inzet is hoger dan op het eerste gezicht lijkt. De afgelopen jaren is Afrika uitgegroeid tot een belangrijk strijdtoneel in de groeiende rivaliteit tussen China en de Verenigde Staten. Via de ‘Zijderoute voor de gezondheid’ – een uitbreiding van het Belt and Road Initiative – heeft China vierhonderd gezondheidsinfrastructuurprojecten op het hele continent gefinancierd. Tijdens de COVID-19-pandemie stuurde China medische experts naar zeventien Afrikaanse landen, en gebruikte het land bilaterale overeenkomsten om de handels- en diplomatieke banden verder te versterken.
Amerika riskeert veel meer dan alleen verlies van invloed. Om te voldoen aan de behoeften van de groeiende bevolking, heeft Afrika enorme investeringen in de gezondheidsinfrastructuur nodig. De wereldmacht die dit gat vult, zal niet alleen financieel profiteren, maar ook preferentiële toegang krijgen tot de enorme reserves van cruciale mineralen op het continent – essentieel voor schone energietechnologieën en geavanceerde productie. In Afrikaanse landen en regio’s waar de Amerikaanse gezondheidszorgprogramma’s zijn teruggeschroefd, hebben Chinese bedrijven snel hun intrede gedaan. Ze bouwen ziekenhuizen en leveren medische apparatuur, vaak in ruil voor rechten op mijnbouwactiviteiten.
Naarmate de concurrentie om deze hulpbronnen toeneemt, wordt diplomatie op het gebied van de gezondheidszorg steeds belangrijker om de industriële toekomst van Amerika veilig te stellen – een centrale pijler van de economische agenda van Trump. Door te kiezen voor gerichte investeringen in gebieden waar de belangen van de VS overeenkomen met wereldwijde gezondheidsprioriteiten, kan Amerika niet alleen een aanzienlijk rendement behalen, maar ook kostenefficiënt blijven opereren.
In een steeds meer onderling verbonden wereld, waarin de volgende pandemische uitbraak slechts een kwestie van tijd is, is investeren in wereldwijde gezondheidsbeveiliging vergelijkbaar met het afsluiten van een rampenverzekering. De keuze waar de komende regering-Trump voor staat, is duidelijk: Amerika’s leiderschap op het gebied van de gezondheid herstellen of de verstrekkende gevolgen van terugtrekking onder ogen zien.
Het zal zeker een uitdaging zijn om een sceptisch electoraat te overtuigen dat investeren in de mondiale gezondheidszorg in het belang van de VS is. Toch heeft Trump de kans om zijn critici de mond te snoeren en een blijvende nalatenschap op gezondheidsgebied achter te laten—een die alles overtreft wat zijn voorgangers hebben bereikt.
Vertaling: Menno Grootveld