MEXICO CITY - Een gezonde bevolking is zowel een oorzaak als een gevolg van economische groei en ontwikkeling. Maar om beide vandaag de dag te bereiken moeten beleidsmakers hun comfortzone verlaten. Een nieuwe reeks mondiale crises – waaronder pandemieën, klimaatverandering en toenemende honger –vraagt om een fundamentele heroverweging van de rol van de ministers van Financiën.
Wíj kunnen het weten. Als voormalige ministers van Financiën zijn wij van mening dat het macro-economisch beleid nu een veel grotere betrokkenheid bij de vakministeries vereist. De ministers van Financiën moeten met name beter in staat zijn de potentiële economische effecten van risico’s voor de volksgezondheid te beoordelen, belastingen in te voeren die de gezondheidsresultaten verbeteren, en begrotings- en regelgevingsbesluiten te nemen die verder gaan dan kortetermijnoverwegingen op het gebied van de overheidsfinanciën. Doen zij dit niet, dan zullen zij niet voorbereid zijn op de volgende gezondheids- en economische crisis.
De verwoestende economische gevolgen van de COVID-19-pandemie hebben aangetoond waarom ministers van Financiën moeten anticiperen op hun reacties op mondiale gezondheidsrisico’s. Verwacht wordt dat de pandemie tegen 2024 aan ruim vijftien miljoen mensen het leven zal hebben gekost, en de wereldeconomie ruim twaalf biljoen dollar aan gederfd bbp. Lockdowns die nog maar enkele jaren geleden ondenkbaar waren, hebben ertoe geleid ruim anderhalf miljard studenten te maken hebben gekregen met de sluiting van scholen en universiteiten, wat ernstige gevolgen op de lange termijn inhoudt voor een generatie kinderen en jonge volwassenen, vooral voor diegenen die geen toegang hebben tot effectief thuisonderwijs.
MEXICO CITY - Een gezonde bevolking is zowel een oorzaak als een gevolg van economische groei en ontwikkeling. Maar om beide vandaag de dag te bereiken moeten beleidsmakers hun comfortzone verlaten. Een nieuwe reeks mondiale crises – waaronder pandemieën, klimaatverandering en toenemende honger –vraagt om een fundamentele heroverweging van de rol van de ministers van Financiën.
Wíj kunnen het weten. Als voormalige ministers van Financiën zijn wij van mening dat het macro-economisch beleid nu een veel grotere betrokkenheid bij de vakministeries vereist. De ministers van Financiën moeten met name beter in staat zijn de potentiële economische effecten van risico’s voor de volksgezondheid te beoordelen, belastingen in te voeren die de gezondheidsresultaten verbeteren, en begrotings- en regelgevingsbesluiten te nemen die verder gaan dan kortetermijnoverwegingen op het gebied van de overheidsfinanciën. Doen zij dit niet, dan zullen zij niet voorbereid zijn op de volgende gezondheids- en economische crisis.
De verwoestende economische gevolgen van de COVID-19-pandemie hebben aangetoond waarom ministers van Financiën moeten anticiperen op hun reacties op mondiale gezondheidsrisico’s. Verwacht wordt dat de pandemie tegen 2024 aan ruim vijftien miljoen mensen het leven zal hebben gekost, en de wereldeconomie ruim twaalf biljoen dollar aan gederfd bbp. Lockdowns die nog maar enkele jaren geleden ondenkbaar waren, hebben ertoe geleid ruim anderhalf miljard studenten te maken hebben gekregen met de sluiting van scholen en universiteiten, wat ernstige gevolgen op de lange termijn inhoudt voor een generatie kinderen en jonge volwassenen, vooral voor diegenen die geen toegang hebben tot effectief thuisonderwijs.