BOSTON – Decennialang hebben de wereldleiders nagelaten met de nodige urgentie op de klimaatverandering te reageren, ook al is de wetenschap al lang heel duidelijk. Nu is het probleem zó acuut geworden dat het onmogelijk nog langer kan worden genegeerd en staan de machthebbers onder toenemende druk om de verloren tijd in te halen.
Voor bedrijven komt de druk niet langer alleen van demonstranten, maar ook van aandeelhouders, klanten, beleggers, kredietverstrekkers, werknemers, beleidsmakers en alle andere belanghebbenden met een goed begrip van de klimaatdreiging. Van verstoringen van de toeleveringsketen tot dodelijke omstandigheden voor werknemers in de openlucht: de risicoʼs voor bedrijven nemen toe.
Van nu af aan zullen CEOʼs vier belangrijke vragen moeten beantwoorden: Hoe zal mijn markt eruit zien in een wereld met een netto-nul-uitstoot? Wat is mijn bedrijfsmodel om op die markt succes te boeken? Welke veranderingen moet ik nu doorvoeren om me op succes voor te bereiden? Welke ondersteunende voorwaarden heb ik nodig, en hoe zorg ik daarvoor?
CEOʼs die vroeg tot actie overgaan kunnen concurrentievoordelen veiligstellen en belangrijke economische kansen voor hun bedrijven in de wacht slepen. De wereldwijde verschuiving naar een netto-nuleconomie is al aan de gang en zal in bijna iedere sector een complete transformatie teweegbrengen, waarbij sommige spelers grote winsten zullen opstrijken, terwijl anderen zich verplicht zullen zien tot grote afschrijvingen.
Kijk maar eens naar de koersprestaties van de aandelen van elektriciteitsbedrijven die zich hebben toegelegd op de overgang naar schone energie. De Deense multinational Ørsted is van het opwekken van 85 procent van zijn elektriciteit met behulp van fossiele brandstoffen in 2009 naar het opwekken van 88 procent van zijn elektriciteit met behulp van hernieuwbare energie nu gegaan. Het bedrijf verwacht in 2025 een netto-nuluitstoot te bereiken bij de opwekking en exploitatie van elektriciteit, en in 2040 alle emissies die verband houden met al zijn activiteiten te hebben geëlimineerd. Tijdens deze transformatie heeft het bedrijf tot nu toe voortdurend winst geboekt, en is de waardering van de aandelen sterk gestegen. ʻDe koersen van de aandelen van het bedrijf zijn ruimschoots verdubbeld sinds de beursgang in 2016, waardoor Ørsted nu een waardering heeft van 56 miljard dollar,ʼ meldtE&E News. ʻDat is meer dan ConocoPhillips en – op een handvol na – alle Amerikaanse nutsbedrijven.ʼ
Naarmate de energietransitie blijft versnellen, zullen klimaatafspraken steeds meer worden gezien als een voorwaarde om zaken te doen. Klimaatkampioenen zullen de achterblijvers voorbijstreven, en dit voordeel zal zich over de hele economie uitspreiden, te beginnen bij de sectoren die een relatief eenvoudige route naar decarbonisering kennen: elektriciteit, vervoer en de bouw. De vooruitgang hier zal vervolgens soortgelijke transformaties mogelijk maken in sectoren die moeilijker koolstofvrij te maken zijn, zoals de scheepvaart, staal, cement en de luchtvaart.
At a time of escalating global turmoil, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided.
Subscribe to Digital or Digital Plus now to secure your discount.
Subscribe Now
In feite zijn er zelfs in deze meer uitdagende sectoren al klimaatleiders aan het opkomen. In de scheepvaart heeft Maersk zich ertoe verplicht om tegen 2023 een koolstofneutraal schip in te zullen zetten. ʻAls gevolg van de technologische vooruitgang en de toenemende vraag van klanten naar duurzame toeleveringsketens,ʼ meldt het bedrijf dat het ʻzijn reeds eerder aangekondigde inspanningen om zijn maritieme activiteiten koolstofvrij te maken zal versnellen.ʼ
Op dezelfde manier neemt Airbus in de luchtvaart het voortouw met plannen om tegen 2035 een koolstofneutraal waterstofvliegtuig in gebruik te nemen. De president-directeur van Airbus, Guillaume Faury, ziet dit als ʻeen historisch moment voor de commerciële luchtvaartsectorʼ dat ʻde belangrijkste overgang inhoudt die deze sector ooit heeft meegemaakt.ʼ
Dergelijke decarboniseringsambities in sectoren waar reductie moeilijk is, zouden een signaal moeten zijn voor CEOʼs overal ter wereld dat de overgang naar netto-nul nu al een feit is. Zoals Ernest Hemingway op beroemde wijze heeft gezegd over een persoonlijke faillissementen, gaat zoiets vaak ʻgeleidelijk, en dan opeens snel.ʼ Bij de transitie naar een groene economie zal dat niet anders zijn. Steeds meer leiders uit het bedrijfsleven zien in dat de risicoʼs van achterblijven met de dag groter worden.
De noodzaak om tot een netto-nul-uitstoot te komen is niet alleen bedoeld om een bedrijf zodanig te positioneren dat het kan overleven; het kan ook goed zijn voor de winst. Topmanagers kunnen beginnen met het implementeren van initiatieven die daadwerkelijk geld zullen besparen, door afval te verminderen, de circulariteit te verhogen en de energie-efficiëntie te verbeteren. Bovendien zal het invoeren van duurzame systemen en activiteiten aanzienlijke voordelen opleveren voor de merknaam van een bedrijf, waardoor niet alleen klanten worden aangetrokken, maar ook toptalent. Beleggers, bestuursleden, beleidsmakers en andere belanghebbenden zijn steeds meer geïnteresseerd in bedrijven met een duurzaam plan voor de toekomst.
Als leiders die een belangrijke rol spelen in de wereldwijde besluitvorming hebben CEOʼs een enorme verantwoordelijkheid om vooruitgang te helpen boeken in de richting van een netto-nul-uitstoot. Wij bevinden ons in de race van ons leven, en dat geldt ook voor bedrijven. Iedere poging om te winnen door langzaam te bewegen zal voor iedereen een nederlaag betekenen. Maar hoewel we allemaal actie zullen moeten ondernemen, is het de taak van degenen met de meeste macht om hun posities te gebruiken in het belang van snelle verandering.
We hebben nog steeds een kans om echt catastrofale klimaatveranderingsscenarioʼs te vermijden, maar alleen als iedere leider zijn steentje bijdraagt. De risicoʼs van klimaatverandering vormen een existentiële bedreiging die niemand – ook geen enkel bedrijf – kan ontlopen.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
With German voters clearly demanding comprehensive change, the far right has been capitalizing on the public's discontent and benefiting from broader global political trends. If the country's democratic parties cannot deliver, they may soon find that they are no longer the mainstream.
explains why the outcome may decide whether the political “firewall” against the far right can hold.
The Russian and (now) American vision of "peace" in Ukraine would be no peace at all. The immediate task for Europe is not only to navigate Donald’s Trump unilateral pursuit of a settlement, but also to ensure that any deal does not increase the likelihood of an even wider war.
sees a Korea-style armistice with security guarantees as the only viable option in Ukraine.
Rather than engage in lengthy discussions to pry concessions from Russia, US President Donald Trump seems committed to giving the Kremlin whatever it wants to end the Ukraine war. But rewarding the aggressor and punishing the victim would amount to setting the stage for the next war.
warns that by punishing the victim, the US is setting up Europe for another war.
Within his first month back in the White House, Donald Trump has upended US foreign policy and launched an all-out assault on the country’s constitutional order. With US institutions bowing or buckling as the administration takes executive power to unprecedented extremes, the establishment of an authoritarian regime cannot be ruled out.
The rapid advance of AI might create the illusion that we have created a form of algorithmic intelligence capable of understanding us as deeply as we understand one another. But these systems will always lack the essential qualities of human intelligence.
explains why even cutting-edge innovations are not immune to the world’s inherent unpredictability.
BOSTON – Decennialang hebben de wereldleiders nagelaten met de nodige urgentie op de klimaatverandering te reageren, ook al is de wetenschap al lang heel duidelijk. Nu is het probleem zó acuut geworden dat het onmogelijk nog langer kan worden genegeerd en staan de machthebbers onder toenemende druk om de verloren tijd in te halen.
Voor bedrijven komt de druk niet langer alleen van demonstranten, maar ook van aandeelhouders, klanten, beleggers, kredietverstrekkers, werknemers, beleidsmakers en alle andere belanghebbenden met een goed begrip van de klimaatdreiging. Van verstoringen van de toeleveringsketen tot dodelijke omstandigheden voor werknemers in de openlucht: de risicoʼs voor bedrijven nemen toe.
Van nu af aan zullen CEOʼs vier belangrijke vragen moeten beantwoorden: Hoe zal mijn markt eruit zien in een wereld met een netto-nul-uitstoot? Wat is mijn bedrijfsmodel om op die markt succes te boeken? Welke veranderingen moet ik nu doorvoeren om me op succes voor te bereiden? Welke ondersteunende voorwaarden heb ik nodig, en hoe zorg ik daarvoor?
CEOʼs die vroeg tot actie overgaan kunnen concurrentievoordelen veiligstellen en belangrijke economische kansen voor hun bedrijven in de wacht slepen. De wereldwijde verschuiving naar een netto-nuleconomie is al aan de gang en zal in bijna iedere sector een complete transformatie teweegbrengen, waarbij sommige spelers grote winsten zullen opstrijken, terwijl anderen zich verplicht zullen zien tot grote afschrijvingen.
Kijk maar eens naar de koersprestaties van de aandelen van elektriciteitsbedrijven die zich hebben toegelegd op de overgang naar schone energie. De Deense multinational Ørsted is van het opwekken van 85 procent van zijn elektriciteit met behulp van fossiele brandstoffen in 2009 naar het opwekken van 88 procent van zijn elektriciteit met behulp van hernieuwbare energie nu gegaan. Het bedrijf verwacht in 2025 een netto-nuluitstoot te bereiken bij de opwekking en exploitatie van elektriciteit, en in 2040 alle emissies die verband houden met al zijn activiteiten te hebben geëlimineerd. Tijdens deze transformatie heeft het bedrijf tot nu toe voortdurend winst geboekt, en is de waardering van de aandelen sterk gestegen. ʻDe koersen van de aandelen van het bedrijf zijn ruimschoots verdubbeld sinds de beursgang in 2016, waardoor Ørsted nu een waardering heeft van 56 miljard dollar,ʼ meldtE&E News. ʻDat is meer dan ConocoPhillips en – op een handvol na – alle Amerikaanse nutsbedrijven.ʼ
Naarmate de energietransitie blijft versnellen, zullen klimaatafspraken steeds meer worden gezien als een voorwaarde om zaken te doen. Klimaatkampioenen zullen de achterblijvers voorbijstreven, en dit voordeel zal zich over de hele economie uitspreiden, te beginnen bij de sectoren die een relatief eenvoudige route naar decarbonisering kennen: elektriciteit, vervoer en de bouw. De vooruitgang hier zal vervolgens soortgelijke transformaties mogelijk maken in sectoren die moeilijker koolstofvrij te maken zijn, zoals de scheepvaart, staal, cement en de luchtvaart.
Winter Sale: Save 40% on a new PS subscription
At a time of escalating global turmoil, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided.
Subscribe to Digital or Digital Plus now to secure your discount.
Subscribe Now
In feite zijn er zelfs in deze meer uitdagende sectoren al klimaatleiders aan het opkomen. In de scheepvaart heeft Maersk zich ertoe verplicht om tegen 2023 een koolstofneutraal schip in te zullen zetten. ʻAls gevolg van de technologische vooruitgang en de toenemende vraag van klanten naar duurzame toeleveringsketens,ʼ meldt het bedrijf dat het ʻzijn reeds eerder aangekondigde inspanningen om zijn maritieme activiteiten koolstofvrij te maken zal versnellen.ʼ
Op dezelfde manier neemt Airbus in de luchtvaart het voortouw met plannen om tegen 2035 een koolstofneutraal waterstofvliegtuig in gebruik te nemen. De president-directeur van Airbus, Guillaume Faury, ziet dit als ʻeen historisch moment voor de commerciële luchtvaartsectorʼ dat ʻde belangrijkste overgang inhoudt die deze sector ooit heeft meegemaakt.ʼ
Dergelijke decarboniseringsambities in sectoren waar reductie moeilijk is, zouden een signaal moeten zijn voor CEOʼs overal ter wereld dat de overgang naar netto-nul nu al een feit is. Zoals Ernest Hemingway op beroemde wijze heeft gezegd over een persoonlijke faillissementen, gaat zoiets vaak ʻgeleidelijk, en dan opeens snel.ʼ Bij de transitie naar een groene economie zal dat niet anders zijn. Steeds meer leiders uit het bedrijfsleven zien in dat de risicoʼs van achterblijven met de dag groter worden.
De noodzaak om tot een netto-nul-uitstoot te komen is niet alleen bedoeld om een bedrijf zodanig te positioneren dat het kan overleven; het kan ook goed zijn voor de winst. Topmanagers kunnen beginnen met het implementeren van initiatieven die daadwerkelijk geld zullen besparen, door afval te verminderen, de circulariteit te verhogen en de energie-efficiëntie te verbeteren. Bovendien zal het invoeren van duurzame systemen en activiteiten aanzienlijke voordelen opleveren voor de merknaam van een bedrijf, waardoor niet alleen klanten worden aangetrokken, maar ook toptalent. Beleggers, bestuursleden, beleidsmakers en andere belanghebbenden zijn steeds meer geïnteresseerd in bedrijven met een duurzaam plan voor de toekomst.
Als leiders die een belangrijke rol spelen in de wereldwijde besluitvorming hebben CEOʼs een enorme verantwoordelijkheid om vooruitgang te helpen boeken in de richting van een netto-nul-uitstoot. Wij bevinden ons in de race van ons leven, en dat geldt ook voor bedrijven. Iedere poging om te winnen door langzaam te bewegen zal voor iedereen een nederlaag betekenen. Maar hoewel we allemaal actie zullen moeten ondernemen, is het de taak van degenen met de meeste macht om hun posities te gebruiken in het belang van snelle verandering.
We hebben nog steeds een kans om echt catastrofale klimaatveranderingsscenarioʼs te vermijden, maar alleen als iedere leider zijn steentje bijdraagt. De risicoʼs van klimaatverandering vormen een existentiële bedreiging die niemand – ook geen enkel bedrijf – kan ontlopen.
Vertaling: Menno Grootveld