NEW YORK – De Verenigde Staten lijken een nieuwe Koude Oorlog te zijn begonnen met zowel China als Rusland. En het afschilderen van deze confrontatie door de leiders van de VS als een confrontatie tussen democratie en autoritarisme faalt, vooral op een moment dat diezelfde leiders systematische schenders van de mensenrechten zoals Saoedi-Arabië actief het hof maken. Dergelijke hypocrisie doet vermoeden dat het althans gedeeltelijk de wereldhegemonie is, en niet de waarden, die werkelijk op het spel staan.
Gedurende twee decennia na de val van het IJzeren Gordijn waren de VS duidelijk nummer één. Maar toen kwamen de rampzalig misplaatste oorlogen in het Midden-Oosten, de financiële crash van 2008, de toenemende ongelijkheid, de opioïde-epidemie en andere crises die twijfel leken te zaaien over de superioriteit van Amerikaʼs economische model. Bovendien is er door de verkiezing van Donald Trump, de poging tot een staatsgreep op het Amerikaanse Capitool, talrijke massale schietpartijen, een Republikeinse Partij die erop uit is kiezers het stemmen onmogelijk te maken, en de opkomst van samenzweringscultussen zoals QAnon, meer dan genoeg aanleiding om te opperen dat sommige aspecten van het Amerikaanse politieke en sociale leven diepgaand pathologisch zijn geworden.
Natuurlijk wil Amerika niet onttroond worden. Maar het is gewoon onvermijdelijk dat China de VS economisch voorbij zal streven, ongeacht welke officiële indicator men gebruikt. Niet alleen is de bevolking van China vier keer zo groot als die van Amerika, ook groeit de economie van het land al jaren drie keer zo snel (in termen van koopkrachtpariteit is het land de VS al in 2015 voorbijgestreefd).
Hoewel China nog niets heeft gedaan om zichzelf tot een strategische bedreiging voor Amerika te verklaren, is de boodschap duidelijk zat. In Washington zijn beide partijen het erover eens dat China een strategische bedreiging zou kunnen gaan vormen en dat het minste wat de VS zouden moeten doen om het risico te verkleinen is de Chinese economie niet langer te helpen groeien. Volgens deze opvatting is preventief optreden gerechtvaardigd, zelfs als dat betekent dat de regels van de Wereldhandelsorganisatie moeten worden overtreden die de VS zelf hebben opgesteld en zozeer hebben bevorderd.
Dit front in de nieuwe Koude Oorlog werd geopend lang voordat Rusland Oekraïne binnenviel. En hoge VS-functionarissen hebben sindsdien gewaarschuwd dat de oorlog in Oekraïne de aandacht niet mag afleiden van de echte bedreiging op de langere termijn: China. Aangezien de economie van Rusland ongeveer even groot is als die van Spanje, lijkt het ʻgrenzelozeʼ partnerschap met China economisch nauwelijks van belang (hoewel de bereidheid van Rusland om wereldwijd ontwrichtende activiteiten te ontplooien nuttig zou kunnen blijken voor zijn grotere zuiderbuur).
Maar een land in ʻoorlogʼ heeft een strategie nodig, en de VS kunnen een nieuwe grootmachtenstrijd niet op eigen kracht winnen; zij hebben vrienden nodig. De natuurlijke bondgenoten zijn Europa en de andere ontwikkelde democratieën in de wereld. Maar Trump heeft er alles aan gedaan om die landen van zich te vervreemden, en de Republikeinen – die nog steeds volledig loyaal aan hem zijn – hebben voldoende reden gegeven om te betwijfelen of de VS wel een betrouwbare partner zijn. Bovendien moeten de VS ook de harten en geesten winnen van miljarden mensen in de ontwikkelingslanden en opkomende markten in de wereld – niet alleen om de aantallen aan hun kant te hebben, maar ook om de toegang tot cruciale hulpbronnen veilig te stellen.
Don’t miss our next event, taking place at the AI Action Summit in Paris. Register now, and watch live on February 10 as leading thinkers consider what effective AI governance demands.
Register Now
Bij het dingen naar de gunst van de wereld zullen de VS veel verloren terrein moeten goedmaken. De lange geschiedenis van uitbuiting van andere landen helpt niet, evenmin als het diepgewortelde racisme – een kracht die Trump vakkundig en cynisch kanaliseert. Onlangs nog hebben Amerikaanse beleidsmakers bijgedragen tot een wereldwijde ʻvaccin-apartheid,ʼ waarbij rijke landen alle nodige vaccinaties kregen terwijl mensen in armere landen aan hun lot werden overgelaten. Intussen hebben Amerikaʼs nieuwe tegenstanders in de Koude Oorlog hún vaccins gemakkelijk beschikbaar gesteld aan anderen, tegen of onder de kostprijs, terwijl zij ook landen hebben geholpen hun eigen vaccinproductiefaciliteiten te ontwikkelen.
De kloof op het gebied van geloofwaardigheid is nog groter als het gaat om de klimaatverandering, die onevenredig hard aankomt bij diegenen in het Mondiale Zuiden die er het minst tegen bestand zijn. Hoewel belangrijke opkomende markten vandaag de dag de belangrijkste bronnen van broeikasgasemissies zijn geworden, zijn de cumulatieve emissies van de VS nog steeds verreweg de grootste. De ontwikkelde landen blijven de uitstoot verhogen en – erger nog – zijn hun karige beloften om de arme landen te helpen de gevolgen op te vangen van de klimaatcrisis die de rijke wereld heeft veroorzaakt, niet eens nagekomen. In plaats daarvan dragen Amerikaanse banken bij aan dreigende schuldencrises in veel landen, waarbij ze vaak blijk geven van een verdorven onverschilligheid voor het lijden dat daaruit voortvloeit.
Europa en Amerika blinken uit in het anderen de les lezen over wat moreel juist en economisch verstandig is. Maar de boodschap die doorgaans overkomt – zoals de hardnekkigheid van de Amerikaanse en Europese landbouwsubsidies duidelijk maakt – is ʻdoe wat ik zeg, niet wat ik doe.ʼ Vooral na de Trump-jaren maakt Amerika niet langer aanspraak op moreel leiderschap, en heeft het ook niet langer de geloofwaardigheid om advies te geven. Het neoliberalisme en de trickle-down-economie zijn nooit breed omarmd in het Zuiden, en nu raken ze overal uit de mode.
Tezelfdertijd heeft China niet uitgeblonken in het voorschrijven van recepten, maar in het uitrusten van arme landen met harde infrastructuur. Ja, deze landen zitten als gevolg daarvan vaak diep in de schulden, maar gezien het gedrag van de westerse banken als schuldeisers in de ontwikkelingslanden, zijn de VS en anderen nauwelijks in een positie om met de vinger te wijzen.
Ik zou nog wel even door kunnen gaan, maar het punt moet duidelijk zijn: als de VS een nieuwe Koude Oorlog willen beginnen, kunnen ze maar beter begrijpen wat er nodig is om te winnen. Koude oorlogen worden uiteindelijk gewonnen met de zachte macht van aantrekking en overreding. Om als winnaar uit de strijd te komen, moeten wij de rest van de wereld ervan overtuigen niet alleen onze producten te kopen, maar ook het sociale, politieke en economische systeem dat wij in de aanbieding hebben.
De VS mogen dan wel weten hoe ze ʼs werelds beste bommenwerpers en raketsystemen moeten maken, maar die zullen ons hier niet bij helpen. In plaats daarvan moeten we concrete hulp bieden aan ontwikkelingslanden en opkomende markten, te beginnen met een verklaring van afstand voor alle intellectuele eigendom die verband houdt met COVID, zodat zij zelf vaccins en behandelingen kunnen produceren.
Even belangrijk is dat het Westen zijn economische, sociale en politieke stelsels weer tot de afgunst van de wereld maakt. In de VS begint dat met het terugdringen van wapengeweld, het verbeteren van de milieuwetgeving, het bestrijden van ongelijkheid en racisme, en het beschermen van de reproductieve rechten van vrouwen. Zolang we niet hebben bewezen dat we waardig zijn om te leiden, kunnen we niet verwachten dat anderen naar onze pijpen zullen dansen.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
In betting that the economic fallout from his sweeping new tariffs will be worth the gains in border security, US President Donald Trump is gambling with America’s long-term influence and prosperity. In the future, more countries will have even stronger reasons to try to reduce their reliance on the United States.
thinks Donald Trump's trade policies will undermine the very goals they aim to achieve.
While America’s AI industry arguably needed shaking up, the news of a Chinese startup beating Big Tech at its own game raises some difficult questions. Fortunately, if US tech leaders and policymakers can take the right lessons from DeepSeek's success, we could all end up better for it.
considers what an apparent Chinese breakthrough means for the US tech industry, and innovation more broadly.
NEW YORK – De Verenigde Staten lijken een nieuwe Koude Oorlog te zijn begonnen met zowel China als Rusland. En het afschilderen van deze confrontatie door de leiders van de VS als een confrontatie tussen democratie en autoritarisme faalt, vooral op een moment dat diezelfde leiders systematische schenders van de mensenrechten zoals Saoedi-Arabië actief het hof maken. Dergelijke hypocrisie doet vermoeden dat het althans gedeeltelijk de wereldhegemonie is, en niet de waarden, die werkelijk op het spel staan.
Gedurende twee decennia na de val van het IJzeren Gordijn waren de VS duidelijk nummer één. Maar toen kwamen de rampzalig misplaatste oorlogen in het Midden-Oosten, de financiële crash van 2008, de toenemende ongelijkheid, de opioïde-epidemie en andere crises die twijfel leken te zaaien over de superioriteit van Amerikaʼs economische model. Bovendien is er door de verkiezing van Donald Trump, de poging tot een staatsgreep op het Amerikaanse Capitool, talrijke massale schietpartijen, een Republikeinse Partij die erop uit is kiezers het stemmen onmogelijk te maken, en de opkomst van samenzweringscultussen zoals QAnon, meer dan genoeg aanleiding om te opperen dat sommige aspecten van het Amerikaanse politieke en sociale leven diepgaand pathologisch zijn geworden.
Natuurlijk wil Amerika niet onttroond worden. Maar het is gewoon onvermijdelijk dat China de VS economisch voorbij zal streven, ongeacht welke officiële indicator men gebruikt. Niet alleen is de bevolking van China vier keer zo groot als die van Amerika, ook groeit de economie van het land al jaren drie keer zo snel (in termen van koopkrachtpariteit is het land de VS al in 2015 voorbijgestreefd).
Hoewel China nog niets heeft gedaan om zichzelf tot een strategische bedreiging voor Amerika te verklaren, is de boodschap duidelijk zat. In Washington zijn beide partijen het erover eens dat China een strategische bedreiging zou kunnen gaan vormen en dat het minste wat de VS zouden moeten doen om het risico te verkleinen is de Chinese economie niet langer te helpen groeien. Volgens deze opvatting is preventief optreden gerechtvaardigd, zelfs als dat betekent dat de regels van de Wereldhandelsorganisatie moeten worden overtreden die de VS zelf hebben opgesteld en zozeer hebben bevorderd.
Dit front in de nieuwe Koude Oorlog werd geopend lang voordat Rusland Oekraïne binnenviel. En hoge VS-functionarissen hebben sindsdien gewaarschuwd dat de oorlog in Oekraïne de aandacht niet mag afleiden van de echte bedreiging op de langere termijn: China. Aangezien de economie van Rusland ongeveer even groot is als die van Spanje, lijkt het ʻgrenzelozeʼ partnerschap met China economisch nauwelijks van belang (hoewel de bereidheid van Rusland om wereldwijd ontwrichtende activiteiten te ontplooien nuttig zou kunnen blijken voor zijn grotere zuiderbuur).
Maar een land in ʻoorlogʼ heeft een strategie nodig, en de VS kunnen een nieuwe grootmachtenstrijd niet op eigen kracht winnen; zij hebben vrienden nodig. De natuurlijke bondgenoten zijn Europa en de andere ontwikkelde democratieën in de wereld. Maar Trump heeft er alles aan gedaan om die landen van zich te vervreemden, en de Republikeinen – die nog steeds volledig loyaal aan hem zijn – hebben voldoende reden gegeven om te betwijfelen of de VS wel een betrouwbare partner zijn. Bovendien moeten de VS ook de harten en geesten winnen van miljarden mensen in de ontwikkelingslanden en opkomende markten in de wereld – niet alleen om de aantallen aan hun kant te hebben, maar ook om de toegang tot cruciale hulpbronnen veilig te stellen.
PS Events: AI Action Summit 2025
Don’t miss our next event, taking place at the AI Action Summit in Paris. Register now, and watch live on February 10 as leading thinkers consider what effective AI governance demands.
Register Now
Bij het dingen naar de gunst van de wereld zullen de VS veel verloren terrein moeten goedmaken. De lange geschiedenis van uitbuiting van andere landen helpt niet, evenmin als het diepgewortelde racisme – een kracht die Trump vakkundig en cynisch kanaliseert. Onlangs nog hebben Amerikaanse beleidsmakers bijgedragen tot een wereldwijde ʻvaccin-apartheid,ʼ waarbij rijke landen alle nodige vaccinaties kregen terwijl mensen in armere landen aan hun lot werden overgelaten. Intussen hebben Amerikaʼs nieuwe tegenstanders in de Koude Oorlog hún vaccins gemakkelijk beschikbaar gesteld aan anderen, tegen of onder de kostprijs, terwijl zij ook landen hebben geholpen hun eigen vaccinproductiefaciliteiten te ontwikkelen.
De kloof op het gebied van geloofwaardigheid is nog groter als het gaat om de klimaatverandering, die onevenredig hard aankomt bij diegenen in het Mondiale Zuiden die er het minst tegen bestand zijn. Hoewel belangrijke opkomende markten vandaag de dag de belangrijkste bronnen van broeikasgasemissies zijn geworden, zijn de cumulatieve emissies van de VS nog steeds verreweg de grootste. De ontwikkelde landen blijven de uitstoot verhogen en – erger nog – zijn hun karige beloften om de arme landen te helpen de gevolgen op te vangen van de klimaatcrisis die de rijke wereld heeft veroorzaakt, niet eens nagekomen. In plaats daarvan dragen Amerikaanse banken bij aan dreigende schuldencrises in veel landen, waarbij ze vaak blijk geven van een verdorven onverschilligheid voor het lijden dat daaruit voortvloeit.
Europa en Amerika blinken uit in het anderen de les lezen over wat moreel juist en economisch verstandig is. Maar de boodschap die doorgaans overkomt – zoals de hardnekkigheid van de Amerikaanse en Europese landbouwsubsidies duidelijk maakt – is ʻdoe wat ik zeg, niet wat ik doe.ʼ Vooral na de Trump-jaren maakt Amerika niet langer aanspraak op moreel leiderschap, en heeft het ook niet langer de geloofwaardigheid om advies te geven. Het neoliberalisme en de trickle-down-economie zijn nooit breed omarmd in het Zuiden, en nu raken ze overal uit de mode.
Tezelfdertijd heeft China niet uitgeblonken in het voorschrijven van recepten, maar in het uitrusten van arme landen met harde infrastructuur. Ja, deze landen zitten als gevolg daarvan vaak diep in de schulden, maar gezien het gedrag van de westerse banken als schuldeisers in de ontwikkelingslanden, zijn de VS en anderen nauwelijks in een positie om met de vinger te wijzen.
Ik zou nog wel even door kunnen gaan, maar het punt moet duidelijk zijn: als de VS een nieuwe Koude Oorlog willen beginnen, kunnen ze maar beter begrijpen wat er nodig is om te winnen. Koude oorlogen worden uiteindelijk gewonnen met de zachte macht van aantrekking en overreding. Om als winnaar uit de strijd te komen, moeten wij de rest van de wereld ervan overtuigen niet alleen onze producten te kopen, maar ook het sociale, politieke en economische systeem dat wij in de aanbieding hebben.
De VS mogen dan wel weten hoe ze ʼs werelds beste bommenwerpers en raketsystemen moeten maken, maar die zullen ons hier niet bij helpen. In plaats daarvan moeten we concrete hulp bieden aan ontwikkelingslanden en opkomende markten, te beginnen met een verklaring van afstand voor alle intellectuele eigendom die verband houdt met COVID, zodat zij zelf vaccins en behandelingen kunnen produceren.
Even belangrijk is dat het Westen zijn economische, sociale en politieke stelsels weer tot de afgunst van de wereld maakt. In de VS begint dat met het terugdringen van wapengeweld, het verbeteren van de milieuwetgeving, het bestrijden van ongelijkheid en racisme, en het beschermen van de reproductieve rechten van vrouwen. Zolang we niet hebben bewezen dat we waardig zijn om te leiden, kunnen we niet verwachten dat anderen naar onze pijpen zullen dansen.
Vertaling: Menno Grootveld