BERKELEY – Zelfs voor de vurigste critici van de Amerikaanse president Donald Trump is de rampzalige aanpak door zijn regering van de COVID-19-pandemie als een verrassing gekomen. Wie had kunnen vermoeden dat Trump en zijn handlangers zó incompetent zouden zijn dat zelfs het uitvoeren van tests voor het vaststellen van besmettingen een groot probleem zou vormen?
Toen de Chinese regering op 23 januari de stad Wuhan van de buitenwereld afsloot, de volgende dag nog eens vijftien steden onder quarantaine plaatste, en vervolgens een social distancing- maatregel afkondigde tot het einde van het Chinese nieuwjaar, was het duidelijk dat wereld gevaar liep. Al op 31 januari hadden westerse gezondheidszorgfunctionarissen – onder wie Anthony Fauci, de directeur van het Amerikaanse Instituut voor Besmettelijke Ziekten – erkend dat het coronavirus door mensen zonder symptomen kon worden doorgegeven.
Zoals functionarissen van de Amerikaanse Centers for Disease Control en andere volksgezondheidsinstanties moeten hebben ingezien, betekent deze asymptomatische besmetting dat de standaardmethode van het in quarantaine plaatsen van reizigers met de symptomen van de ziekte na het passeren van de nationale (of provinciale) grenzen niet toereikend is. Het betekent ook dat we het virus bijna twee maanden lang vrij spel hebben gegeven. Omdat de verspreiding ervan min of meer onvermijdelijk was, was de voornaamste taak steeds om het tempo van de besmettingen zo veel mogelijk terug te dringen, zodat de gezondheidszorgstelsels niet zouden worden overweldigd voordat er een vaccin ontwikkeld, getest en ingezet kon worden.
BERKELEY – Zelfs voor de vurigste critici van de Amerikaanse president Donald Trump is de rampzalige aanpak door zijn regering van de COVID-19-pandemie als een verrassing gekomen. Wie had kunnen vermoeden dat Trump en zijn handlangers zó incompetent zouden zijn dat zelfs het uitvoeren van tests voor het vaststellen van besmettingen een groot probleem zou vormen?
Toen de Chinese regering op 23 januari de stad Wuhan van de buitenwereld afsloot, de volgende dag nog eens vijftien steden onder quarantaine plaatste, en vervolgens een social distancing- maatregel afkondigde tot het einde van het Chinese nieuwjaar, was het duidelijk dat wereld gevaar liep. Al op 31 januari hadden westerse gezondheidszorgfunctionarissen – onder wie Anthony Fauci, de directeur van het Amerikaanse Instituut voor Besmettelijke Ziekten – erkend dat het coronavirus door mensen zonder symptomen kon worden doorgegeven.
Zoals functionarissen van de Amerikaanse Centers for Disease Control en andere volksgezondheidsinstanties moeten hebben ingezien, betekent deze asymptomatische besmetting dat de standaardmethode van het in quarantaine plaatsen van reizigers met de symptomen van de ziekte na het passeren van de nationale (of provinciale) grenzen niet toereikend is. Het betekent ook dat we het virus bijna twee maanden lang vrij spel hebben gegeven. Omdat de verspreiding ervan min of meer onvermijdelijk was, was de voornaamste taak steeds om het tempo van de besmettingen zo veel mogelijk terug te dringen, zodat de gezondheidszorgstelsels niet zouden worden overweldigd voordat er een vaccin ontwikkeld, getest en ingezet kon worden.