LONDEN – Iets meer dan een jaar geleden bracht het in San Francisco gevestigde OpenAI zijn chatbot ChatGPT op de markt. Dit veroorzaakte een goudkoorts op het gebied van kunstmatige intelligentie en deed het eeuwenoude debat over de effecten van automatisering op het welzijn van mensen weer oplaaien.
De angst voor verdringing door machines gaat terug tot de Industriële Revolutie in de negentiende eeuw, toen groepen Engelse handwevers, bekend als de Luddites, begonnen met het vernietigen van de elektrische weefgetouwen die hun levensonderhoud bedreigden. De beweging, die een hoogtepunt bereikte tussen 1811 en 1817, werd uiteindelijk onderdrukt door regeringstroepen, en de leiders werden geëxecuteerd of verbannen naar Australië.
Maar de argumenten van de Luddites vonden een onverwachte (en enigszins ironische) voorvechter in de beroemde econoom David Ricardo, die in zijn boek On the Principles of Political Economy and Taxation uit 1817 betoogde dat ‘de mening van de arbeidersklasse dat het gebruik van machines vaak schadelijk is voor hun belangen, niet gebaseerd is op vooroordelen en fouten, maar in overeenstemming is met de juiste principes van de politieke economie.’ De Britse econoom Nassau Senior adviseerde de wevers op zijn beurt om ‘uit die productietak te stappen.’
LONDEN – Iets meer dan een jaar geleden bracht het in San Francisco gevestigde OpenAI zijn chatbot ChatGPT op de markt. Dit veroorzaakte een goudkoorts op het gebied van kunstmatige intelligentie en deed het eeuwenoude debat over de effecten van automatisering op het welzijn van mensen weer oplaaien.
De angst voor verdringing door machines gaat terug tot de Industriële Revolutie in de negentiende eeuw, toen groepen Engelse handwevers, bekend als de Luddites, begonnen met het vernietigen van de elektrische weefgetouwen die hun levensonderhoud bedreigden. De beweging, die een hoogtepunt bereikte tussen 1811 en 1817, werd uiteindelijk onderdrukt door regeringstroepen, en de leiders werden geëxecuteerd of verbannen naar Australië.
Maar de argumenten van de Luddites vonden een onverwachte (en enigszins ironische) voorvechter in de beroemde econoom David Ricardo, die in zijn boek On the Principles of Political Economy and Taxation uit 1817 betoogde dat ‘de mening van de arbeidersklasse dat het gebruik van machines vaak schadelijk is voor hun belangen, niet gebaseerd is op vooroordelen en fouten, maar in overeenstemming is met de juiste principes van de politieke economie.’ De Britse econoom Nassau Senior adviseerde de wevers op zijn beurt om ‘uit die productietak te stappen.’