NEW HAVEN – Wetgevers in de Europese Unie hebben onlangs een voorlopig akkoord bereikt over een baanbrekende verordening om de risico’s van kunstmatige intelligentie (AI) voor de mensheid te beperken, en andere landen lijken klaar om het voorbeeld van de EU te volgen. Maar deze verordening maakt geen verschil voor een van de grootste rampen die AI met zich kan meebrengen: het vooruitzicht van massale werkloosheid en sterk toegenomen inkomensongelijkheid. Regelgeving kan deze risico’s niet wegnemen zonder de wereld te beroven van de potentiële voordelen van AI, namelijk een dramatische toename van de productiviteit en een enorme welvaartsgroei. Daarom moeten beleidsmakers ook beleid opstellen om burgers te compenseren als deze rampen zich voordoen.
Laten we duidelijk zijn: we zijn niet tegen het reguleren van AI. Maar net zoals we een tweeledige aanpak hanteren om huizen die kwetsbaar zijn voor overstromingen te beschermen – door zeeweringen te bouwen en een overstromingsverzekering af te sluiten – zo moeten overheden ook een verzekering tegen ongelijkheid aanbieden om ervoor te zorgen dat AI de welvaartskloof niet vergroot. Hoewel het denkbaar is dat toekomstige regeringen de voorwaarden van zo’n programma zullen veranderen, zou het politiek moeilijk zijn om op alom ervaren voordelen te beknibbelen.
Het teken aan de wand is er al. Dit jaar staakten Hollywoodacteurs samen met scenarioschrijvers tijdens de eerste sectorbrede staking in ruim zes decennia, waarbij bescherming tegen AI een van de belangrijkste eisen was. Maar AI zal een revolutie teweegbrengen in de toekomst van het werk voor alle soorten professionals, van artsen en advocaten tot taxichauffeurs en kassières, en de daaropvolgende stijgingen in de totale productie zullen niet gelijkelijk worden verdeeld. Degenen die de uitvindingen maken en bezitten kunnen enorme rijkdom vergaren, waarvan een groot deel zal komen van het besparen op de arbeidskosten.
NEW HAVEN – Wetgevers in de Europese Unie hebben onlangs een voorlopig akkoord bereikt over een baanbrekende verordening om de risico’s van kunstmatige intelligentie (AI) voor de mensheid te beperken, en andere landen lijken klaar om het voorbeeld van de EU te volgen. Maar deze verordening maakt geen verschil voor een van de grootste rampen die AI met zich kan meebrengen: het vooruitzicht van massale werkloosheid en sterk toegenomen inkomensongelijkheid. Regelgeving kan deze risico’s niet wegnemen zonder de wereld te beroven van de potentiële voordelen van AI, namelijk een dramatische toename van de productiviteit en een enorme welvaartsgroei. Daarom moeten beleidsmakers ook beleid opstellen om burgers te compenseren als deze rampen zich voordoen.
Laten we duidelijk zijn: we zijn niet tegen het reguleren van AI. Maar net zoals we een tweeledige aanpak hanteren om huizen die kwetsbaar zijn voor overstromingen te beschermen – door zeeweringen te bouwen en een overstromingsverzekering af te sluiten – zo moeten overheden ook een verzekering tegen ongelijkheid aanbieden om ervoor te zorgen dat AI de welvaartskloof niet vergroot. Hoewel het denkbaar is dat toekomstige regeringen de voorwaarden van zo’n programma zullen veranderen, zou het politiek moeilijk zijn om op alom ervaren voordelen te beknibbelen.
Het teken aan de wand is er al. Dit jaar staakten Hollywoodacteurs samen met scenarioschrijvers tijdens de eerste sectorbrede staking in ruim zes decennia, waarbij bescherming tegen AI een van de belangrijkste eisen was. Maar AI zal een revolutie teweegbrengen in de toekomst van het werk voor alle soorten professionals, van artsen en advocaten tot taxichauffeurs en kassières, en de daaropvolgende stijgingen in de totale productie zullen niet gelijkelijk worden verdeeld. Degenen die de uitvindingen maken en bezitten kunnen enorme rijkdom vergaren, waarvan een groot deel zal komen van het besparen op de arbeidskosten.