NAIROBI – Wat hebben armoede, klimaatverandering en conflicten met elkaar gemeen? Ze behoren tot de grootste uitdagingen waar Afrika voor staat en ze treffen allemaal in onevenredige mate vrouwen die in armoede leven of aan de rand van de samenleving staan. Zowel onderzoek als ervaring hebben aangetoond dat deze vrouwen een enorm potentieel hebben om het welzijn van hun families en gemeenschappen te verbeteren.
Afrikaanse landen die de duurzame ontwikkeling willen bevorderen – en de drievoudige uitdaging van armoede, klimaatverandering en conflicten willen aanpakken – moeten vrouwen in armoede helpen hun potentieel te verwezenlijken. Door te investeren in empirisch onderbouwde interventies die de controle van vrouwen over hun inkomen, eigendom van productieve activa en besluitvorming in het huishouden vergroten, kunnen beleidsmakers het menselijk kapitaal stimuleren, de gendergelijkheid verbeteren en de inclusieve economische kansen uitbreiden.
Een aanpak die in diverse landen heeft gewerkt is om mensen die in extreme armoede leven een productief bezit te geven (zoals koeien, geiten of benodigdheden voor kleinschalige handel zoals een naaimachine), ondersteuning om in hun basisbehoeften te voorzien en intensieve coaching gedurende een periode van ongeveer twee jaar. Deze reeks interventies, die vaak de Graduation-aanpak wordt genoemd, is ontwikkeld door de in Bangladesh gevestigde NGO BRAC (waarvan ik regionaal directeur Afrika ben voor de internationale tak) om mensen de veelzijdige ‘grote duw in de rug’ te geven die ze nodig hebben om aan de armoede te ontsnappen en op de lange termijn veerkracht op te bouwen.
NAIROBI – Wat hebben armoede, klimaatverandering en conflicten met elkaar gemeen? Ze behoren tot de grootste uitdagingen waar Afrika voor staat en ze treffen allemaal in onevenredige mate vrouwen die in armoede leven of aan de rand van de samenleving staan. Zowel onderzoek als ervaring hebben aangetoond dat deze vrouwen een enorm potentieel hebben om het welzijn van hun families en gemeenschappen te verbeteren.
Afrikaanse landen die de duurzame ontwikkeling willen bevorderen – en de drievoudige uitdaging van armoede, klimaatverandering en conflicten willen aanpakken – moeten vrouwen in armoede helpen hun potentieel te verwezenlijken. Door te investeren in empirisch onderbouwde interventies die de controle van vrouwen over hun inkomen, eigendom van productieve activa en besluitvorming in het huishouden vergroten, kunnen beleidsmakers het menselijk kapitaal stimuleren, de gendergelijkheid verbeteren en de inclusieve economische kansen uitbreiden.
Een aanpak die in diverse landen heeft gewerkt is om mensen die in extreme armoede leven een productief bezit te geven (zoals koeien, geiten of benodigdheden voor kleinschalige handel zoals een naaimachine), ondersteuning om in hun basisbehoeften te voorzien en intensieve coaching gedurende een periode van ongeveer twee jaar. Deze reeks interventies, die vaak de Graduation-aanpak wordt genoemd, is ontwikkeld door de in Bangladesh gevestigde NGO BRAC (waarvan ik regionaal directeur Afrika ben voor de internationale tak) om mensen de veelzijdige ‘grote duw in de rug’ te geven die ze nodig hebben om aan de armoede te ontsnappen en op de lange termijn veerkracht op te bouwen.