SINGAPORE – Mensen in heel Azië hebben reikhalzend uitgekeken naar het einde van het hittegolfseizoen, dat nu ten einde lijkt te lopen. In mijn eigen land, de Filipijnen, arriveerde de eerste tyfoon van het jaar eind mei, waardoor de temperatuur daalde, die aanvankelijk was gestegen naar bijna 50° Celsius. In de maanden vóór de tyfoon leidde de recordhitte tot het sluiten van scholen, een piek in het aantal bezoeken aan de eerste hulp, verminderde productiviteit en een terugkeer naar werk op afstand.
Hoewel de gevolgen voor de volksgezondheid en de economische impact van extreme hittegolven moeilijk te meten zijn, is de snelheid waarmee ze vergeten worden alarmerend. Dit weerspiegelt de cyclus van paniek en verwaarlozing die vaak volgt op pandemieën: samenlevingen vergeten de lessen van eerdere gezondheidscrises en zijn onvoorbereid als de volgende zich aandient.
Net zoals we beter voorbereid moeten zijn op pandemieën, moeten we de gezondheidsrisico’s van levensbedreigende temperaturen beperken. Naarmate de klimaatverandering versnelt, zullen hittegolven naar verwachting steeds vaker voorkomen en intenser worden, vooral in Azië. Om dit ‘nieuwe normaal’ te overleven, kunnen we niet vertrouwen op inadequate richtlijnen voor de volksgezondheid, zoals meer water drinken en in ruimtes met airconditioning verblijven, alsof de overgrote meerderheid van de wereldbevolking toegang heeft tot airconditioning of zelfs schoon drinkwater. Ook is het niet acceptabel om te suggereren dat vrouwen extreme hitte moeten weerstaan door geen ondergoed te dragen, zoals een voormalige Filippijnse minister van Volksgezondheid onlangs suggereerde.
In plaats daarvan moeten regeringen een meer proactieve aanpak hanteren en hun inspanningen om hittebestendigheid op te bouwen versnellen. Tegen de tijd dat de volgende historische hittegolf zich aandient, zouden alle landen een nationaal plan moeten hebben om deze aan te pakken, samen met aanpassingsmaatregelen voor lokale gemeenschappen. In feite moet elk aspect van beleidsvorming worden bekeken door de lens van bestendigheid. Naast de gezondheidssector zouden huisvesting, transport en water de topprioriteiten moeten zijn – allemaal doelstellingen van de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties.
Huisvesting moet op de eerste plaats komen. Veel van de meest kwetsbare mensen in Azië wonen in slecht geventileerde publieke woningen of dichtbevolkte sloppenwijken. Wereldwijd kampen volgens onderzoeken 1,6 miljard mensen met slechte leefomstandigheden. Aangezien dergelijke onderzoeken meestal geen rekening houden met ventilatie, zou dit wel eens een onderschatting kunnen zijn.
Er zijn haalbaarder opties voor aanpassing dan arme mensen adviseren om in gebouwen met airconditioning te gaan wonen. Airconditioners zijn niet alleen duur, ze verbruiken ook enorme hoeveelheden elektriciteit. Onderzoekers schatten dat ze verantwoordelijk zijn voor 3,9 procent van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen. In plaats van meer fossiele brandstoffen te verbruiken om aan deze toegenomen vraag naar energie te voldoen, moeten beleidsmakers de stedelijke ontwikkeling opnieuw bekijken om zowel de planeet als de volksgezondheid te beschermen. Sommige landen in Azië, waaronder Indonesië en Singapore, zijn bijvoorbeeld begonnen met het gebruik van goedkope ‘koele daken-verf’ om de binnentemperatuur te verlagen zonder airconditioners.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Transport is een andere hittegevoelige sector. Forenzen in lage- en middeninkomenslanden worden vaak blootgesteld aan extreme temperaturen, of ze nu in overvolle bussen zitten of lange tijd op zinderende treinperrons moeten wachten. Investeren in duurzame transportsystemen die ook comfort bieden tijdens hittegolven is cruciaal voor het bereiken van belangrijke klimaat- en volksgezondheidsdoelen.
Om hittebestendigheid op te bouwen, moeten regeringen ook de wereldwijde watercrisis aanpakken. Hoewel hydratatie cruciaal is voor bescherming tegen extreme hitte, heeft bijna een derde van de wereldbevolking geen toegang tot veilig drinkwater. Plastic waterflessen voor eenmalig gebruik zijn niet de oplossing; net als airconditioning zijn ze duur, koolstofintensief, en vervuilend.
Hitteparaatheidsprogramma’s moeten zich richten op zeer kwetsbare groepen, zoals boeren en vissers, bouwvakkers en fabrieksarbeiders, ouderen en mensen met comorbiditeiten. Deze inspanningen moeten ook worden uitgebreid naar gevangenen, gedetineerde migranten en psychiatrische patiënten, die allemaal vaak opgesloten zitten in extreem hete, krappe ruimtes.
Net als storm- en pandemieprotocollen, moet hitteparaatheid ingebed zijn in het volksgezondheidsbeleid. Daartoe moeten de ziektesurveillancesystemen van Aziatische landen worden bijgewerkt om rekening te houden met hittegerelateerde ziekten, voordat de regio weer een historische hittegolf meemaakt. Het aanhouden van voldoende medische apparatuur, van basisartikelen zoals intraveneuze vloeistoffen tot koelvesten, is ook van cruciaal belang.
Bovendien moeten de mogelijke gevolgen van extreme hitte geïntegreerd worden in de opleiding en training van spoedeisendehulpartsen, gezondheidswerkers en eerstelijnszorgverleners, die vaak het eerste aanspreekpunt zijn voor kansarme patiënten. Helaas werd de klinische behandeling van hittegerelateerde ziekten zoals een hitteberoerte slechts terloops genoemd toen ik geneeskunde stuurde.
Tot slot moeten onderzoekers zich niet alleen richten op de epidemiologie van hitte, maar ook op de effectiviteit van ons beleid en onze interventies. De Nationale Universiteit van Singapore heeft bijvoorbeeld in 2023 een onderzoekscentrum gelanceerd dat zich richt op hittebestendigheid; mijn instituut zal dit aanvullen met een nieuw initiatief op het gebied van planetaire gezondheid dat gezondheidssystemen en gemeenschappen in heel Azië zal helpen om klimaatbestendigheid op te bouwen.
Nu de temperaturen wereldwijd in een alarmerend tempo stijgen, hebben we geen andere keuze dan ons aan te passen aan een warmere wereld. Tegelijkertijd kunnen we door sneller koolstofvrij te worden de frequentie en intensiteit van extreme hittegolven verminderen. Door regeringen en bedrijven onder druk te zetten om te stoppen met het gebruik van fossiele brandstoffen, kunnen we echte hittebestendigheid opbouwen en de gezondheid van de planeet verbeteren.
Renzo R. Guinto is universitair hoofddocent mondiale en planetaire gezondheid aan de Duke-NUS Medical School in Singapore.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
World order is a matter of degree: it varies over time, depending on technological, political, social, and ideological factors that can affect the global distribution of power and influence norms. It can be radically altered both by broader historical trends and by a single major power's blunders.
examines the role of evolving power dynamics and norms in bringing about stable arrangements among states.
Donald Trump has left no doubt that he wants to build an authoritarian, illiberal world order based on traditional spheres of influence and agreements with other illiberal leaders. The only role that the European Union plays in his script is an obstacle that must be pushed aside.
warns that the European Union has no place in Donald Trump’s illiberal worldview.
Log in/Register
Please log in or register to continue. Registration is free.
SINGAPORE – Mensen in heel Azië hebben reikhalzend uitgekeken naar het einde van het hittegolfseizoen, dat nu ten einde lijkt te lopen. In mijn eigen land, de Filipijnen, arriveerde de eerste tyfoon van het jaar eind mei, waardoor de temperatuur daalde, die aanvankelijk was gestegen naar bijna 50° Celsius. In de maanden vóór de tyfoon leidde de recordhitte tot het sluiten van scholen, een piek in het aantal bezoeken aan de eerste hulp, verminderde productiviteit en een terugkeer naar werk op afstand.
Hoewel de gevolgen voor de volksgezondheid en de economische impact van extreme hittegolven moeilijk te meten zijn, is de snelheid waarmee ze vergeten worden alarmerend. Dit weerspiegelt de cyclus van paniek en verwaarlozing die vaak volgt op pandemieën: samenlevingen vergeten de lessen van eerdere gezondheidscrises en zijn onvoorbereid als de volgende zich aandient.
Net zoals we beter voorbereid moeten zijn op pandemieën, moeten we de gezondheidsrisico’s van levensbedreigende temperaturen beperken. Naarmate de klimaatverandering versnelt, zullen hittegolven naar verwachting steeds vaker voorkomen en intenser worden, vooral in Azië. Om dit ‘nieuwe normaal’ te overleven, kunnen we niet vertrouwen op inadequate richtlijnen voor de volksgezondheid, zoals meer water drinken en in ruimtes met airconditioning verblijven, alsof de overgrote meerderheid van de wereldbevolking toegang heeft tot airconditioning of zelfs schoon drinkwater. Ook is het niet acceptabel om te suggereren dat vrouwen extreme hitte moeten weerstaan door geen ondergoed te dragen, zoals een voormalige Filippijnse minister van Volksgezondheid onlangs suggereerde.
In plaats daarvan moeten regeringen een meer proactieve aanpak hanteren en hun inspanningen om hittebestendigheid op te bouwen versnellen. Tegen de tijd dat de volgende historische hittegolf zich aandient, zouden alle landen een nationaal plan moeten hebben om deze aan te pakken, samen met aanpassingsmaatregelen voor lokale gemeenschappen. In feite moet elk aspect van beleidsvorming worden bekeken door de lens van bestendigheid. Naast de gezondheidssector zouden huisvesting, transport en water de topprioriteiten moeten zijn – allemaal doelstellingen van de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties.
Huisvesting moet op de eerste plaats komen. Veel van de meest kwetsbare mensen in Azië wonen in slecht geventileerde publieke woningen of dichtbevolkte sloppenwijken. Wereldwijd kampen volgens onderzoeken 1,6 miljard mensen met slechte leefomstandigheden. Aangezien dergelijke onderzoeken meestal geen rekening houden met ventilatie, zou dit wel eens een onderschatting kunnen zijn.
Er zijn haalbaarder opties voor aanpassing dan arme mensen adviseren om in gebouwen met airconditioning te gaan wonen. Airconditioners zijn niet alleen duur, ze verbruiken ook enorme hoeveelheden elektriciteit. Onderzoekers schatten dat ze verantwoordelijk zijn voor 3,9 procent van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen. In plaats van meer fossiele brandstoffen te verbruiken om aan deze toegenomen vraag naar energie te voldoen, moeten beleidsmakers de stedelijke ontwikkeling opnieuw bekijken om zowel de planeet als de volksgezondheid te beschermen. Sommige landen in Azië, waaronder Indonesië en Singapore, zijn bijvoorbeeld begonnen met het gebruik van goedkope ‘koele daken-verf’ om de binnentemperatuur te verlagen zonder airconditioners.
Introductory Offer: Save 30% on PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Transport is een andere hittegevoelige sector. Forenzen in lage- en middeninkomenslanden worden vaak blootgesteld aan extreme temperaturen, of ze nu in overvolle bussen zitten of lange tijd op zinderende treinperrons moeten wachten. Investeren in duurzame transportsystemen die ook comfort bieden tijdens hittegolven is cruciaal voor het bereiken van belangrijke klimaat- en volksgezondheidsdoelen.
Om hittebestendigheid op te bouwen, moeten regeringen ook de wereldwijde watercrisis aanpakken. Hoewel hydratatie cruciaal is voor bescherming tegen extreme hitte, heeft bijna een derde van de wereldbevolking geen toegang tot veilig drinkwater. Plastic waterflessen voor eenmalig gebruik zijn niet de oplossing; net als airconditioning zijn ze duur, koolstofintensief, en vervuilend.
Hitteparaatheidsprogramma’s moeten zich richten op zeer kwetsbare groepen, zoals boeren en vissers, bouwvakkers en fabrieksarbeiders, ouderen en mensen met comorbiditeiten. Deze inspanningen moeten ook worden uitgebreid naar gevangenen, gedetineerde migranten en psychiatrische patiënten, die allemaal vaak opgesloten zitten in extreem hete, krappe ruimtes.
Net als storm- en pandemieprotocollen, moet hitteparaatheid ingebed zijn in het volksgezondheidsbeleid. Daartoe moeten de ziektesurveillancesystemen van Aziatische landen worden bijgewerkt om rekening te houden met hittegerelateerde ziekten, voordat de regio weer een historische hittegolf meemaakt. Het aanhouden van voldoende medische apparatuur, van basisartikelen zoals intraveneuze vloeistoffen tot koelvesten, is ook van cruciaal belang.
Bovendien moeten de mogelijke gevolgen van extreme hitte geïntegreerd worden in de opleiding en training van spoedeisendehulpartsen, gezondheidswerkers en eerstelijnszorgverleners, die vaak het eerste aanspreekpunt zijn voor kansarme patiënten. Helaas werd de klinische behandeling van hittegerelateerde ziekten zoals een hitteberoerte slechts terloops genoemd toen ik geneeskunde stuurde.
Tot slot moeten onderzoekers zich niet alleen richten op de epidemiologie van hitte, maar ook op de effectiviteit van ons beleid en onze interventies. De Nationale Universiteit van Singapore heeft bijvoorbeeld in 2023 een onderzoekscentrum gelanceerd dat zich richt op hittebestendigheid; mijn instituut zal dit aanvullen met een nieuw initiatief op het gebied van planetaire gezondheid dat gezondheidssystemen en gemeenschappen in heel Azië zal helpen om klimaatbestendigheid op te bouwen.
Nu de temperaturen wereldwijd in een alarmerend tempo stijgen, hebben we geen andere keuze dan ons aan te passen aan een warmere wereld. Tegelijkertijd kunnen we door sneller koolstofvrij te worden de frequentie en intensiteit van extreme hittegolven verminderen. Door regeringen en bedrijven onder druk te zetten om te stoppen met het gebruik van fossiele brandstoffen, kunnen we echte hittebestendigheid opbouwen en de gezondheid van de planeet verbeteren.
Renzo R. Guinto is universitair hoofddocent mondiale en planetaire gezondheid aan de Duke-NUS Medical School in Singapore.