NEW YORK – Voorzitter Ursula von der Leyen van de Europese Commissie heeft bekendgemaakt dat Europa ongeveer €1 biljoen nodig heeft om de COVID-19-pandemie te bestrijden. Dit geld kan worden gebruikt om een Europees Herstelfonds in te richten. Maar waar moet het geld vandaan komen?
Ik stel voor dat de Europese Unie het geld dat nodig is voor het Herstelfonds bij elkaar brengt door “eeuwigdurende obligaties” te verkopen, waarvan de hoofdsom niet terugbetaald hoeft te worden (ook al kunnen ze worden teruggekocht of afgelost als de uitgever van de obligaties dat wil). Het autoriseren van deze obligatie-uitgifte moet de eerste prioriteit zijn van de komende topconferentie van de Europese Raad op 23 april.
Het zou uiteraard ongekend zijn voor de EU om eeuwigdurende obligaties uit te geven, vooral in zulke grote hoeveelheden. Maar andere regeringen hebben in het verleden op eeuwigdurende obligaties vertrouwd. Het bekendste voorbeeld is Groot-Brittannië, dat geconsolideerde obligaties (Consols) gebruikte ter financiering van de Napoleontische oorlogen en oorlogsobligaties ter financiering van de Eerste Wereldoorlog. Deze obligaties werden in Londen tot in 2015 verhandeld, toen beide soorten werden afgelost. In de jaren zeventig van de negentiende eeuw heeft het Amerikaanse Congres het ministerie van Financiën de bevoegdheid verleend reeds bestaande obligaties te consolideren, die de daaropvolgende jaren werden uitgegeven.
NEW YORK – Voorzitter Ursula von der Leyen van de Europese Commissie heeft bekendgemaakt dat Europa ongeveer €1 biljoen nodig heeft om de COVID-19-pandemie te bestrijden. Dit geld kan worden gebruikt om een Europees Herstelfonds in te richten. Maar waar moet het geld vandaan komen?
Ik stel voor dat de Europese Unie het geld dat nodig is voor het Herstelfonds bij elkaar brengt door “eeuwigdurende obligaties” te verkopen, waarvan de hoofdsom niet terugbetaald hoeft te worden (ook al kunnen ze worden teruggekocht of afgelost als de uitgever van de obligaties dat wil). Het autoriseren van deze obligatie-uitgifte moet de eerste prioriteit zijn van de komende topconferentie van de Europese Raad op 23 april.
Het zou uiteraard ongekend zijn voor de EU om eeuwigdurende obligaties uit te geven, vooral in zulke grote hoeveelheden. Maar andere regeringen hebben in het verleden op eeuwigdurende obligaties vertrouwd. Het bekendste voorbeeld is Groot-Brittannië, dat geconsolideerde obligaties (Consols) gebruikte ter financiering van de Napoleontische oorlogen en oorlogsobligaties ter financiering van de Eerste Wereldoorlog. Deze obligaties werden in Londen tot in 2015 verhandeld, toen beide soorten werden afgelost. In de jaren zeventig van de negentiende eeuw heeft het Amerikaanse Congres het ministerie van Financiën de bevoegdheid verleend reeds bestaande obligaties te consolideren, die de daaropvolgende jaren werden uitgegeven.