URBANA, ILLINOIS – In de hele wereld neemt de voedselonveiligheid hand over hand toe. Deskundigen voorspellen dat het aantal mensen dat honger lijdt tijdens de COVID-19-pandemie zal verdubbelen. In heel Afrika hebben overheden moeite in de behoeften van de allerarmsten te voorzien. In Burkina Faso, dat op een gegeven moment het hoogste aantal sterfgevallen als gevolg van COVID-19 in het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika had, hebben ruim 2,1 miljoen mensen niet genoeg te eten. In Nairobi vechten mensen voor hun volgende maaltijd. In Kaapstad moest de politie onlangs optreden tegen inwoners die geen pakjes rijst, bonen, olie en andere voorraden hadden ontvangen.
Maar dit alles speelt zich niet alleen in Afrika af. De tragedie ontvouwt zich over beeldschermen over de hele aarde. In Phoenix staan autoʼs twee uur in de rij voordat de dozen met niet-bederfelijke spullen worden uitgedeeld. In Ohio moesten onlangs ruim 4.000 mensen urenlang wachten om pakketten met graan, havermeel en pasta op te halen.
Het is van het grootste belang dat leiders manieren vinden om te zorgen voor het aanbod van voldoende voedsel tijdens de COVID-19-crisis. Vanwege de lockdowns, ziekte en verloren gegane inkomens zal de honger toenemen. En omdat geavanceerde en ontwikkelingslanden in gelijke mate getroffen worden, moeten we gezamenlijk op zoek gaan naar oplossingen.
Data-analytics is een belangrijke manier om de voedselonzekerheid in kaart te brengen. Daar is eigenlijk een real-time instrument voor nodig, zoals het data dashboard dat werd ontwikkeld door het Center for Systems Science and Engineering van de Johns Hopkins University om bevestigde coronavirus-gevallen te kunnen volgen. En regeringen, NGOʼs en anderen in de frontlinie van de strijd tegen de honger moeten deze inspanningen steunen.
Tijdige informatie is immers van cruciaal belang voor het diagnosticeren en elimineren van het probleem. Real-time data informeren lokale en nationale leiders, voedselbanken en NGOʼs over de manier waarop we ons moeten voorbereiden op opkomende behoeften. Boeren die overtollige bederflijke producten hebben kunnen die bijvoorbeeld aangeven op een kaart, en vervolgens kan dan worden geregeld dat dit voedsel wordt geredistribueerd naar gemeenschappen en huishoudens die in nood verkeren.
Op dezelfde manier is doelgericht beleid cruciaal. Leiders moeten initiatieven lanceren om ervoor te zorgen dat mensen weten waar ze hun volgende maaltijd kunnen krijgen. In de Verenigde Staten zal hetstimuleringspakket van $2 bln dat in maart werd geadopteerd zeker helpen, voorzover het de huishoudinkomens ondersteunt. En in april heeft burgemeester Bill de Blasio van New York City een initiatief van $170 miljoen aangekondigd om de honger in te perken. Andere Amerikaanse staten lanceren soortgelijke inspanningen.
At a time of escalating global turmoil, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided.
Subscribe to Digital or Digital Plus now to secure your discount.
Subscribe Now
In Afrika moeten beleidsmakers van voedselveiligheid hun topprioriteit maken zolang de opdracht om thuis te blijven van kracht is. Het zou niet mogen gebeuren dat burgers met elkaar op de vuist gaan voor hun volgende maaltijd. Overheden moeten stimuleringspakketten invoeren die álle burgers helpen, of hulp zoeken om de noodzakelijke fondsen ter beschikking te stellen. Hoewel salarisverlagingen als die van de Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa, ministers uit zijn kabinet en leiders uit het bedrijfsleven in symbolische zin belangrijk zijn, moeten overheden hun burgers cash of steun voor hun levensonderhoud bieden. Velen leefden vóór de crisis al van dag tot dag en staan nu voor de keuze tussen honger en ziekte. Aan mensen vragen om thuis te blijven zonder hun de benodigde middelen voor hun overleving te verstrekken is immoreel en zal waarschijnlijk ook niet werken.
Het vinden van creatieve manieren om hulp te distribueren tijdens de COVID-19-pandemie is cruciaal.Vietnam heeft nu bijvoorbeeld rijstautomaten. Er zijn meer van dergelijke innovaties nodig. Het belangrijkste is echter dat de wereldleiders handelsbarrières wegnemen, zodat het aanbod over de grenzen heen blijft stromen – een punt dat de CEOʼs van Unilever, Nestlé, PepsiCo en andere multinationals onlangs nog hebben benadrukt.
De werkelijkheid is dat de pandemie ons allemaal raakt, en dat we allemaal ons best moeten doen om de impact ervan op de meest kwetsbaren te verzachten. Sommigen van de allerrijksten zijn begonnen het probleem te bestrijden. Leonardo DiCaprio en Laurene Powell Jobs hebben via America’s Food Fund een GoFundMe-pagina georganiseerd. Tot nu toe heeft dat ruim $26 miljoen opgeleverd. Diverse beroemdheden, waaronder Lady Gaga, Rihanna, Justin Bieber en Oprah Winfrey, hebben gedoneerd aan liefdadigheidsinstellingen als No Kid Hungry en Feeding America.
Ook leiders uit het bedrijfsleven dragen hun steentje bij. CEO Leon Black van Apollo Global Management en zijn vrouw Debra hebben $20 mln gegeven aan een programma dat gezondheidszorgwerkers bevoorraadt. Hedge fund-miljardair David Tepper heeft $22 mln gedoneerd aan hulpinspanningen. Beroemdheden in Afrika doen ook mee.
Maar laten we onszelf niet voor de gek houden: liefdadigheid alleen zal nooit genoeg zijn. Het opvoeren van de inspanningen om de voedselveiligheid voor iedereen zeker te stellen is cruciaal om te voorkomen dat de COVID-19-crisis een humanitaire ramp wordt, en dat doel is vooral een dwingende opgave voor de beleidsmakers.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
By choosing to side with the aggressor in the Ukraine war, President Donald Trump’s administration has effectively driven the final nail into the coffin of US global leadership. Unless Europe fills the void – first and foremost by supporting Ukraine – it faces the prospect of more chaos and conflict in the years to come.
For most of human history, economic scarcity was a constant – the condition that had to be escaped, mitigated, or rationalized. Why, then, is scarcity's opposite regarded as a problem?
asks why the absence of economic scarcity is viewed as a problem rather than a cause for celebration.
URBANA, ILLINOIS – In de hele wereld neemt de voedselonveiligheid hand over hand toe. Deskundigen voorspellen dat het aantal mensen dat honger lijdt tijdens de COVID-19-pandemie zal verdubbelen. In heel Afrika hebben overheden moeite in de behoeften van de allerarmsten te voorzien. In Burkina Faso, dat op een gegeven moment het hoogste aantal sterfgevallen als gevolg van COVID-19 in het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika had, hebben ruim 2,1 miljoen mensen niet genoeg te eten. In Nairobi vechten mensen voor hun volgende maaltijd. In Kaapstad moest de politie onlangs optreden tegen inwoners die geen pakjes rijst, bonen, olie en andere voorraden hadden ontvangen.
Maar dit alles speelt zich niet alleen in Afrika af. De tragedie ontvouwt zich over beeldschermen over de hele aarde. In Phoenix staan autoʼs twee uur in de rij voordat de dozen met niet-bederfelijke spullen worden uitgedeeld. In Ohio moesten onlangs ruim 4.000 mensen urenlang wachten om pakketten met graan, havermeel en pasta op te halen.
Het is van het grootste belang dat leiders manieren vinden om te zorgen voor het aanbod van voldoende voedsel tijdens de COVID-19-crisis. Vanwege de lockdowns, ziekte en verloren gegane inkomens zal de honger toenemen. En omdat geavanceerde en ontwikkelingslanden in gelijke mate getroffen worden, moeten we gezamenlijk op zoek gaan naar oplossingen.
Data-analytics is een belangrijke manier om de voedselonzekerheid in kaart te brengen. Daar is eigenlijk een real-time instrument voor nodig, zoals het data dashboard dat werd ontwikkeld door het Center for Systems Science and Engineering van de Johns Hopkins University om bevestigde coronavirus-gevallen te kunnen volgen. En regeringen, NGOʼs en anderen in de frontlinie van de strijd tegen de honger moeten deze inspanningen steunen.
Tijdige informatie is immers van cruciaal belang voor het diagnosticeren en elimineren van het probleem. Real-time data informeren lokale en nationale leiders, voedselbanken en NGOʼs over de manier waarop we ons moeten voorbereiden op opkomende behoeften. Boeren die overtollige bederflijke producten hebben kunnen die bijvoorbeeld aangeven op een kaart, en vervolgens kan dan worden geregeld dat dit voedsel wordt geredistribueerd naar gemeenschappen en huishoudens die in nood verkeren.
Op dezelfde manier is doelgericht beleid cruciaal. Leiders moeten initiatieven lanceren om ervoor te zorgen dat mensen weten waar ze hun volgende maaltijd kunnen krijgen. In de Verenigde Staten zal hetstimuleringspakket van $2 bln dat in maart werd geadopteerd zeker helpen, voorzover het de huishoudinkomens ondersteunt. En in april heeft burgemeester Bill de Blasio van New York City een initiatief van $170 miljoen aangekondigd om de honger in te perken. Andere Amerikaanse staten lanceren soortgelijke inspanningen.
Winter Sale: Save 40% on a new PS subscription
At a time of escalating global turmoil, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided.
Subscribe to Digital or Digital Plus now to secure your discount.
Subscribe Now
In Afrika moeten beleidsmakers van voedselveiligheid hun topprioriteit maken zolang de opdracht om thuis te blijven van kracht is. Het zou niet mogen gebeuren dat burgers met elkaar op de vuist gaan voor hun volgende maaltijd. Overheden moeten stimuleringspakketten invoeren die álle burgers helpen, of hulp zoeken om de noodzakelijke fondsen ter beschikking te stellen. Hoewel salarisverlagingen als die van de Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa, ministers uit zijn kabinet en leiders uit het bedrijfsleven in symbolische zin belangrijk zijn, moeten overheden hun burgers cash of steun voor hun levensonderhoud bieden. Velen leefden vóór de crisis al van dag tot dag en staan nu voor de keuze tussen honger en ziekte. Aan mensen vragen om thuis te blijven zonder hun de benodigde middelen voor hun overleving te verstrekken is immoreel en zal waarschijnlijk ook niet werken.
Het vinden van creatieve manieren om hulp te distribueren tijdens de COVID-19-pandemie is cruciaal.Vietnam heeft nu bijvoorbeeld rijstautomaten. Er zijn meer van dergelijke innovaties nodig. Het belangrijkste is echter dat de wereldleiders handelsbarrières wegnemen, zodat het aanbod over de grenzen heen blijft stromen – een punt dat de CEOʼs van Unilever, Nestlé, PepsiCo en andere multinationals onlangs nog hebben benadrukt.
De werkelijkheid is dat de pandemie ons allemaal raakt, en dat we allemaal ons best moeten doen om de impact ervan op de meest kwetsbaren te verzachten. Sommigen van de allerrijksten zijn begonnen het probleem te bestrijden. Leonardo DiCaprio en Laurene Powell Jobs hebben via America’s Food Fund een GoFundMe-pagina georganiseerd. Tot nu toe heeft dat ruim $26 miljoen opgeleverd. Diverse beroemdheden, waaronder Lady Gaga, Rihanna, Justin Bieber en Oprah Winfrey, hebben gedoneerd aan liefdadigheidsinstellingen als No Kid Hungry en Feeding America.
Ook leiders uit het bedrijfsleven dragen hun steentje bij. CEO Leon Black van Apollo Global Management en zijn vrouw Debra hebben $20 mln gegeven aan een programma dat gezondheidszorgwerkers bevoorraadt. Hedge fund-miljardair David Tepper heeft $22 mln gedoneerd aan hulpinspanningen. Beroemdheden in Afrika doen ook mee.
Maar laten we onszelf niet voor de gek houden: liefdadigheid alleen zal nooit genoeg zijn. Het opvoeren van de inspanningen om de voedselveiligheid voor iedereen zeker te stellen is cruciaal om te voorkomen dat de COVID-19-crisis een humanitaire ramp wordt, en dat doel is vooral een dwingende opgave voor de beleidsmakers.
Vertaling: Menno Grootveld