LONDEN – Minstens de helft van de wereldbevolking heeft geen toegang tot essentiële gezondheidsdiensten, en de uitgaven voor gezondheidszorg duwen elk jaar bijna honderd miljoen mensen in extreme armoede. De manier waarop schaarse middelen worden verdeeld zou van belang moeten zijn, en er zijn goede redenen om aan te nemen dat financiën een cruciale rol kunnen spelen bij het aanpakken van deze uitdaging. Ruim zestig landen hebben nationale strategieën voor financiële inclusie gelanceerd en wetenschappelijk onderzoek is erop gebrand om de impact ervan te begrijpen.
Tot voor kort was er geen bewijs dat financiën een significant verschil zouden kunnen maken voor de gezondheid. Gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken waarbij huishoudens financiële producten zoals spaarrekeningen, kredieten en ziektekostenverzekeringen kregen aangeboden, konden geen effect aanwijzen. Cruciaal is echter dat deze onderzoeken belangrijke langetermijn- en grootschalige aspecten van bankieren niet onder de loep namen, en ook geen rekening hielden met de financiële producten en diensten die aan bedrijven en zorgverleners worden aangeboden.
In een recent onderzoek gebruikte ik een natuurlijk experiment dat variatie inbracht in de aanwezigheid van banken in India om de effecten te beoordelen van het verbeteren van de financiële inclusie in het hele land, gedurende tien jaar, op verschillende marktactoren. In tegenstelling tot eerder onderzoek vond ik substantiële verbeteringen in de gezondheid van huishoudens.
In 2005 introduceerde de Reserve Bank of India (RBI) een beleid om banken in het hele land ertoe aan te zetten nieuwe filialen te openen in districten met weinig dekking. Na vijf jaar was het aantal bankfilialen in deze districten met negentien procent toegenomen. Nog belangrijker is dat twee landelijk representatieve onderzoeken op het niveau van de huishoudens hebben aangetoond dat de gezondheid in deze districten is verbeterd in vergelijking met vergelijkbare districten waar het beleid niet van toepassing was.
De Indian Human Development Survey (IHDS), uitgevoerd zes jaar nadat het RBI-beleid van kracht werd, toont aan dat huishoudens in districten met een verhoogde aanwezigheid van banken zesendertig procent minder kans hadden op niet-chronische ziekten zoals koorts of diarree. Ook de Demographics and Health Survey, die tien jaar na de invoering van het beleid werd uitgevoerd, laat in deze districten hogere vaccinatiepercentages en lagere risico’s in verband met zwangerschap zien. Lagere ziektecijfers zorgden ook voor betere gezondheidsgerelateerde economische resultaten: de IHDS laat zien dat huishoudens minder vaak school en werk misten vanwege ziekte, en aanzienlijk minder medische kosten maakten.
Drie mechanismen speelden waarschijnlijk een rol bij het verbeteren van de gezondheidsresultaten. Om te beginnen verstrekten banken kredieten aan lokale bedrijven, waardoor huishoudens meer konden verdienen en meer konden investeren in gezondheid. In de tweede plaats duiden de gegevens erop dat huishoudens rechtstreeks toegang kregen tot financiële diensten. Ze openden spaarrekeningen en – wat belangrijk is – ze konden ook een ziekteverzekering kopen. In India – en in ruim de helft van de ontwikkelingslanden – verkopen lokale banken ziekteverzekeringspolissen aan hun klanten, waarbij ze als intermediair fungeren voor verzekeringsmaatschappijen in de grote steden. Dit verschilt sterk van de meeste ontwikkelde landen, waar ziektekostenverzekeringen alleen rechtstreeks bij verzekeringsmaatschappijen worden gekocht of via overheidsprogramma’s worden verkregen.
Don’t miss our next event, taking place at the AI Action Summit in Paris. Register now, and watch live on February 10 as leading thinkers consider what effective AI governance demands.
Register Now
Ten slotte kregen zorgverstrekkers toegang tot kredieten. Acht jaar nadat het RBI-beleid werd geïmplementeerd, was het aantal ziekenhuizen in de betreffende districten met honderdveertig procent gestegen; zorgverleners gaven vaker aan dat institutionele leningen hun belangrijkste financieringsbron waren. Lokale huishoudens meldden ook minder problemen met het aanbod van gezondheidszorg. Beleidsmakers namen het belang van meer kredieten voor zorgverleners ter harte: in mei 2021, tijdens de COVID-19-crisis, verstrekte de RBI 6,78 miljard dollar aan makkelijk toegankelijke kredieten voor de sector.
De substantiële effecten van financiën op de gezondheid in dit natuurlijke experiment zijn duidelijker dan in eerdere gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken. Het onderzoeken van financiën met behulp van een natuurlijk experiment heeft twee belangrijke extra voordelen. In de eerste plaats stelt het ons in staat om algemene evenwichtseffecten vast te leggen: er zijn aanwijzingen dat zowel de vraag als het aanbod op de gezondheidszorgmarkt wordt gestimuleerd, waardoor mogelijk een opwaartse spiraal ontstaat. In de tweede plaats kunnen de effecten op grotere schaal en over een langere periode worden onderzocht.
Een grotere aanwezigheid van banken zou ook kunnen bijdragen aan het behalen van andere Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties wereldwijd. Gezien de relatie tussen betere toegang tot bankkantoren en minder ziekteverzuim op school, is onderwijs een beleidsterrein dat vatbaar zou kunnen zijn voor inspanningen op het gebied van financiële inclusie. Huishoudens toestaan om meer te investeren in onderwijs, en kredieten verstrekken voor het oprichten van nieuwe scholen en het opstellen van opleidingsprogramma’s zouden kunnen leiden tot betere onderwijsresultaten.
Het succes van het RBI-beleid is een goed voorteken voor beleidsmakers in ontwikkelingslanden die de gezondheidsresultaten willen verbeteren. Het rechtvaardigt ook verder onderzoek naar hoe soortgelijke interventies vraag en aanbod op andere markten zouden kunnen beïnvloeden. Beleidsimpulsen om het aantal bankfilialen in achterstandsgebieden te verhogen, kunnen uiteindelijk meerdere positieve gevolgen hebben voor de gemeenschap, naast verbeterde gezondheidsindicatoren.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
In betting that the economic fallout from his sweeping new tariffs will be worth the gains in border security, US President Donald Trump is gambling with America’s long-term influence and prosperity. In the future, more countries will have even stronger reasons to try to reduce their reliance on the United States.
thinks Donald Trump's trade policies will undermine the very goals they aim to achieve.
While America’s AI industry arguably needed shaking up, the news of a Chinese startup beating Big Tech at its own game raises some difficult questions. Fortunately, if US tech leaders and policymakers can take the right lessons from DeepSeek's success, we could all end up better for it.
considers what an apparent Chinese breakthrough means for the US tech industry, and innovation more broadly.
LONDEN – Minstens de helft van de wereldbevolking heeft geen toegang tot essentiële gezondheidsdiensten, en de uitgaven voor gezondheidszorg duwen elk jaar bijna honderd miljoen mensen in extreme armoede. De manier waarop schaarse middelen worden verdeeld zou van belang moeten zijn, en er zijn goede redenen om aan te nemen dat financiën een cruciale rol kunnen spelen bij het aanpakken van deze uitdaging. Ruim zestig landen hebben nationale strategieën voor financiële inclusie gelanceerd en wetenschappelijk onderzoek is erop gebrand om de impact ervan te begrijpen.
Tot voor kort was er geen bewijs dat financiën een significant verschil zouden kunnen maken voor de gezondheid. Gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken waarbij huishoudens financiële producten zoals spaarrekeningen, kredieten en ziektekostenverzekeringen kregen aangeboden, konden geen effect aanwijzen. Cruciaal is echter dat deze onderzoeken belangrijke langetermijn- en grootschalige aspecten van bankieren niet onder de loep namen, en ook geen rekening hielden met de financiële producten en diensten die aan bedrijven en zorgverleners worden aangeboden.
In een recent onderzoek gebruikte ik een natuurlijk experiment dat variatie inbracht in de aanwezigheid van banken in India om de effecten te beoordelen van het verbeteren van de financiële inclusie in het hele land, gedurende tien jaar, op verschillende marktactoren. In tegenstelling tot eerder onderzoek vond ik substantiële verbeteringen in de gezondheid van huishoudens.
In 2005 introduceerde de Reserve Bank of India (RBI) een beleid om banken in het hele land ertoe aan te zetten nieuwe filialen te openen in districten met weinig dekking. Na vijf jaar was het aantal bankfilialen in deze districten met negentien procent toegenomen. Nog belangrijker is dat twee landelijk representatieve onderzoeken op het niveau van de huishoudens hebben aangetoond dat de gezondheid in deze districten is verbeterd in vergelijking met vergelijkbare districten waar het beleid niet van toepassing was.
De Indian Human Development Survey (IHDS), uitgevoerd zes jaar nadat het RBI-beleid van kracht werd, toont aan dat huishoudens in districten met een verhoogde aanwezigheid van banken zesendertig procent minder kans hadden op niet-chronische ziekten zoals koorts of diarree. Ook de Demographics and Health Survey, die tien jaar na de invoering van het beleid werd uitgevoerd, laat in deze districten hogere vaccinatiepercentages en lagere risico’s in verband met zwangerschap zien. Lagere ziektecijfers zorgden ook voor betere gezondheidsgerelateerde economische resultaten: de IHDS laat zien dat huishoudens minder vaak school en werk misten vanwege ziekte, en aanzienlijk minder medische kosten maakten.
Drie mechanismen speelden waarschijnlijk een rol bij het verbeteren van de gezondheidsresultaten. Om te beginnen verstrekten banken kredieten aan lokale bedrijven, waardoor huishoudens meer konden verdienen en meer konden investeren in gezondheid. In de tweede plaats duiden de gegevens erop dat huishoudens rechtstreeks toegang kregen tot financiële diensten. Ze openden spaarrekeningen en – wat belangrijk is – ze konden ook een ziekteverzekering kopen. In India – en in ruim de helft van de ontwikkelingslanden – verkopen lokale banken ziekteverzekeringspolissen aan hun klanten, waarbij ze als intermediair fungeren voor verzekeringsmaatschappijen in de grote steden. Dit verschilt sterk van de meeste ontwikkelde landen, waar ziektekostenverzekeringen alleen rechtstreeks bij verzekeringsmaatschappijen worden gekocht of via overheidsprogramma’s worden verkregen.
PS Events: AI Action Summit 2025
Don’t miss our next event, taking place at the AI Action Summit in Paris. Register now, and watch live on February 10 as leading thinkers consider what effective AI governance demands.
Register Now
Ten slotte kregen zorgverstrekkers toegang tot kredieten. Acht jaar nadat het RBI-beleid werd geïmplementeerd, was het aantal ziekenhuizen in de betreffende districten met honderdveertig procent gestegen; zorgverleners gaven vaker aan dat institutionele leningen hun belangrijkste financieringsbron waren. Lokale huishoudens meldden ook minder problemen met het aanbod van gezondheidszorg. Beleidsmakers namen het belang van meer kredieten voor zorgverleners ter harte: in mei 2021, tijdens de COVID-19-crisis, verstrekte de RBI 6,78 miljard dollar aan makkelijk toegankelijke kredieten voor de sector.
De substantiële effecten van financiën op de gezondheid in dit natuurlijke experiment zijn duidelijker dan in eerdere gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken. Het onderzoeken van financiën met behulp van een natuurlijk experiment heeft twee belangrijke extra voordelen. In de eerste plaats stelt het ons in staat om algemene evenwichtseffecten vast te leggen: er zijn aanwijzingen dat zowel de vraag als het aanbod op de gezondheidszorgmarkt wordt gestimuleerd, waardoor mogelijk een opwaartse spiraal ontstaat. In de tweede plaats kunnen de effecten op grotere schaal en over een langere periode worden onderzocht.
Een grotere aanwezigheid van banken zou ook kunnen bijdragen aan het behalen van andere Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties wereldwijd. Gezien de relatie tussen betere toegang tot bankkantoren en minder ziekteverzuim op school, is onderwijs een beleidsterrein dat vatbaar zou kunnen zijn voor inspanningen op het gebied van financiële inclusie. Huishoudens toestaan om meer te investeren in onderwijs, en kredieten verstrekken voor het oprichten van nieuwe scholen en het opstellen van opleidingsprogramma’s zouden kunnen leiden tot betere onderwijsresultaten.
Het succes van het RBI-beleid is een goed voorteken voor beleidsmakers in ontwikkelingslanden die de gezondheidsresultaten willen verbeteren. Het rechtvaardigt ook verder onderzoek naar hoe soortgelijke interventies vraag en aanbod op andere markten zouden kunnen beïnvloeden. Beleidsimpulsen om het aantal bankfilialen in achterstandsgebieden te verhogen, kunnen uiteindelijk meerdere positieve gevolgen hebben voor de gemeenschap, naast verbeterde gezondheidsindicatoren.
Vertaling: Menno Grootveld