NEW YORK – Het is tegenwoordig lastig om optimistisch te blijven over het klimaat. Terwijl de kosten van extreme weersomstandigheden, zoals de bosbranden in Los Angeles, blijven oplopen, lijkt het Amerikaanse federale beleid steeds verder af te wijken van feiten, rede en basaal menselijk fatsoen. Maar ook al beweegt de Amerikaanse regering zich in de verkeerde richting, ontwikkelingen in de wetenschap, de economie en, in toenemende mate, de lokale politiek wijzen erop dat de slinger uiteindelijk weer de juiste kant op zal bewegen.
Niemand kan immers de natuurkundige voordelen van moderne schone energietechnologieën betwisten. Warmtepompen, inductiekookplaten en elektrische auto’s – om er maar een paar te noemen – zijn fundamenteel betere technologieën dan hun voorgangers. Zo halen de beste gashaarden een maximale efficiëntie van 95 procent, wat betekent dat 95 procent van de gebruikte energie wordt omgezet in warmte. Daarentegen presteren warmtepompen aanzienlijk beter, met een efficiëntie van 200 procent tot soms wel 400 procent of meer. Vergelijkbare voordelen zien we bij inductiekookplaten ten opzichte van gasfornuizen, en bij elektrische auto’s in vergelijking met auto’s op benzine of diesel. Kortom, we weten grotendeels welke technologieën nodig zijn om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. En in de gevallen waarin dat nog niet duidelijk is, hebben we een goed beeld van welke richtingen en oplossingen het proberen waard zijn.
Deze kennis strekt zich uit tot ver buiten elektrische auto’s en warmtepompen, en omvat volledige industriële sectoren zoals de productie van cement, ijzer en staal. Op dit gebied heeft de regering van de afgetreden Amerikaanse president Joe Biden een belangrijke bijdrage geleverd met de Liftoff Reports van het Ministerie van Energie. Deze rapporten schetsen de routes naar commercialisering voor een breed scala aan koolstofarme technologieën en bieden daarmee een waardevolle basis voor toekomstige verduurzaming.
Neem cement, dat verantwoordelijk is voor zo’n acht procent van de jaarlijkse wereldwijde uitstoot van broeikasgassen. Gewoon portlandcement, dat al tweehonderd jaar geleden werd gepatenteerd, heeft de sector decennialang gedomineerd. Hoewel maatregelen zoals het vervangen van klinkers en het verbeteren van de efficiëntie de uitstoot met maximaal veertig kunnen verminderen, zijn extra stappen nodig om die uitstoot volledig naar nul te brengen. Deze stappen vallen doorgaans in twee categorieën: de uitstoot bij de productie van portlandcement terugdringen of portlandcement volledig vervangen. Veelbelovende Amerikaanse start-ups zoals Brimstone en Sublime Systems werken hard om aan te tonen dat beide benaderingen commercieel haalbaar zijn.
Overheidssubsidies spelen een cruciale rol bij het ondersteunen van bedrijven in hun ontwikkeling, zodat ze sneller de leercurve kunnen doorlopen en de kosten kunnen verlagen om hun technologieën sneller op de markt te brengen. Zowel Brimstone als Sublime Systems hebben in een vroeg stadium financiering gekregen voor onderzoek en ontwikkeling via het Amerikaanse Advanced Research Projects Agency-Energy (ARPA-E). Inmiddels zijn beide bedrijven gevorderd tot het stadium van ingebruikname en ontvangen ze respectievelijk 190 miljoen en 90 miljoen dollar om hun eerste commerciële installaties te bouwen. In totaal hebben de Bipartisan Infrastructure Law en de Inflation Reduction Act ongeveer honderd miljard dollar vrijgemaakt voor dit soort initiatieven. Deze overheidsfinanciering is afhankelijk van een gelijke bijdrage vanuit particuliere fondsen, wat de samenwerking tussen de publieke en private sector bevordert.
Deze bedragen zijn bovendien bescheiden in vergelijking met het leningenprogramma van het Amerikaanse ministerie van Energie. Met slechts zeventien miljard dollar aan belastinggeld geeft de Inflation Reduction Act (IRA) het Loan Programs Office van het ministerie de bevoegdheid om 350 miljard dollar aan leningen te verstrekken voor investeringen in schone energie en de binnenlandse productie van elektrische auto’s. Dit overheidsgeld fungeert als katalysator en trekt een veelvoud aan particuliere investeringen aan. Hoewel sommige Republikeinen en leden van de nieuwe regering van Donald Trump dit programma willen beëindigen, zou dat het concurrentievermogen van de Verenigde Staten ernstig ondermijnen.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Kunnen we ons nationale beleid weer op de rails krijgen? Het klinkt misschien afgezaagd om te zeggen dat verandering bij onszelf begint, maar clichés zijn vaak waar. Een goed voorbeeld om naar te kijken is New York. Hoewel de stad met veel problemen kampt, hoort haar klimaatbeleid daar niet bij. Ongeveer zeventig procent van de directe uitstoot in New York is afkomstig van het verwarmen en koelen van gebouwen, terwijl de resterende dertig procent wordt veroorzaakt door auto’s en vrachtwagens. Gelukkig wordt de eerste categorie al aangepakt door Local Law 97. Deze wet is een van de meest ambitieuze maatregelen om gebouwen te verduurzamen, waarbij de meeste gebouwen hun uitstoot dit decennium met veertig procent moeten verminderen en in 2050 met honderd procent. Wat betreft de uitstoot van auto’s is de invloed van New York beperkt, maar het lang uitgestelde congestieheffingsprogramma wordt eindelijk ingevoerd. Dat is een stap in de juiste richting.
New York, ooit de meest overvolle stad ter wereld, ervaart nu al een merkbare verbetering van de levenskwaliteit dankzij het terugdringen van de verkeersdrukte. Hetzelfde geldt voor de aanpak van een ander probleem die veel te lang op zich heeft laten wachten: het gebrek aan vuilnis- en prullenbakken. Het afgelopen jaar heeft de stad eindelijk officiële afval-, recycling- en compostbakken geplaatst, en deze maand is begonnen met de handhaving voor woongebouwen. Hoewel verplichte compostering en andere maatregelen op zichzelf de planeet niet zullen redden, laten ze wel zien wat een effectieve overheid kan bereiken.
De natuurkunde alleen zal de slinger niet volledig terugbrengen naar zijn oorspronkelijke positie. Daarvoor is beleid nodig dat is gebaseerd op gezonde economisch verstand. Zolang Trump het systeem niet volledig laat instorten, zal het beleid dat door zijn voorganger en lokale gemeenschappen is ontwikkeld, blijven fungeren als een krachtige drijvende kracht die de juiste richting opstuurt.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
China’s prolonged reliance on fiscal stimulus has distorted economic incentives, fueling a housing glut, a collapse in prices, and spiraling public debt. With further stimulus off the table, the only sustainable path is for the central government to relinquish more economic power to local governments and the private sector.
argues that the country’s problems can be traced back to its response to the 2008 financial crisis.
World order is a matter of degree: it varies over time, depending on technological, political, social, and ideological factors that can affect the global distribution of power and influence norms. It can be radically altered both by broader historical trends and by a single major power's blunders.
examines the role of evolving power dynamics and norms in bringing about stable arrangements among states.
NEW YORK – Het is tegenwoordig lastig om optimistisch te blijven over het klimaat. Terwijl de kosten van extreme weersomstandigheden, zoals de bosbranden in Los Angeles, blijven oplopen, lijkt het Amerikaanse federale beleid steeds verder af te wijken van feiten, rede en basaal menselijk fatsoen. Maar ook al beweegt de Amerikaanse regering zich in de verkeerde richting, ontwikkelingen in de wetenschap, de economie en, in toenemende mate, de lokale politiek wijzen erop dat de slinger uiteindelijk weer de juiste kant op zal bewegen.
Niemand kan immers de natuurkundige voordelen van moderne schone energietechnologieën betwisten. Warmtepompen, inductiekookplaten en elektrische auto’s – om er maar een paar te noemen – zijn fundamenteel betere technologieën dan hun voorgangers. Zo halen de beste gashaarden een maximale efficiëntie van 95 procent, wat betekent dat 95 procent van de gebruikte energie wordt omgezet in warmte. Daarentegen presteren warmtepompen aanzienlijk beter, met een efficiëntie van 200 procent tot soms wel 400 procent of meer. Vergelijkbare voordelen zien we bij inductiekookplaten ten opzichte van gasfornuizen, en bij elektrische auto’s in vergelijking met auto’s op benzine of diesel. Kortom, we weten grotendeels welke technologieën nodig zijn om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. En in de gevallen waarin dat nog niet duidelijk is, hebben we een goed beeld van welke richtingen en oplossingen het proberen waard zijn.
Deze kennis strekt zich uit tot ver buiten elektrische auto’s en warmtepompen, en omvat volledige industriële sectoren zoals de productie van cement, ijzer en staal. Op dit gebied heeft de regering van de afgetreden Amerikaanse president Joe Biden een belangrijke bijdrage geleverd met de Liftoff Reports van het Ministerie van Energie. Deze rapporten schetsen de routes naar commercialisering voor een breed scala aan koolstofarme technologieën en bieden daarmee een waardevolle basis voor toekomstige verduurzaming.
Neem cement, dat verantwoordelijk is voor zo’n acht procent van de jaarlijkse wereldwijde uitstoot van broeikasgassen. Gewoon portlandcement, dat al tweehonderd jaar geleden werd gepatenteerd, heeft de sector decennialang gedomineerd. Hoewel maatregelen zoals het vervangen van klinkers en het verbeteren van de efficiëntie de uitstoot met maximaal veertig kunnen verminderen, zijn extra stappen nodig om die uitstoot volledig naar nul te brengen. Deze stappen vallen doorgaans in twee categorieën: de uitstoot bij de productie van portlandcement terugdringen of portlandcement volledig vervangen. Veelbelovende Amerikaanse start-ups zoals Brimstone en Sublime Systems werken hard om aan te tonen dat beide benaderingen commercieel haalbaar zijn.
Overheidssubsidies spelen een cruciale rol bij het ondersteunen van bedrijven in hun ontwikkeling, zodat ze sneller de leercurve kunnen doorlopen en de kosten kunnen verlagen om hun technologieën sneller op de markt te brengen. Zowel Brimstone als Sublime Systems hebben in een vroeg stadium financiering gekregen voor onderzoek en ontwikkeling via het Amerikaanse Advanced Research Projects Agency-Energy (ARPA-E). Inmiddels zijn beide bedrijven gevorderd tot het stadium van ingebruikname en ontvangen ze respectievelijk 190 miljoen en 90 miljoen dollar om hun eerste commerciële installaties te bouwen. In totaal hebben de Bipartisan Infrastructure Law en de Inflation Reduction Act ongeveer honderd miljard dollar vrijgemaakt voor dit soort initiatieven. Deze overheidsfinanciering is afhankelijk van een gelijke bijdrage vanuit particuliere fondsen, wat de samenwerking tussen de publieke en private sector bevordert.
Deze bedragen zijn bovendien bescheiden in vergelijking met het leningenprogramma van het Amerikaanse ministerie van Energie. Met slechts zeventien miljard dollar aan belastinggeld geeft de Inflation Reduction Act (IRA) het Loan Programs Office van het ministerie de bevoegdheid om 350 miljard dollar aan leningen te verstrekken voor investeringen in schone energie en de binnenlandse productie van elektrische auto’s. Dit overheidsgeld fungeert als katalysator en trekt een veelvoud aan particuliere investeringen aan. Hoewel sommige Republikeinen en leden van de nieuwe regering van Donald Trump dit programma willen beëindigen, zou dat het concurrentievermogen van de Verenigde Staten ernstig ondermijnen.
Introductory Offer: Save 30% on PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Kunnen we ons nationale beleid weer op de rails krijgen? Het klinkt misschien afgezaagd om te zeggen dat verandering bij onszelf begint, maar clichés zijn vaak waar. Een goed voorbeeld om naar te kijken is New York. Hoewel de stad met veel problemen kampt, hoort haar klimaatbeleid daar niet bij. Ongeveer zeventig procent van de directe uitstoot in New York is afkomstig van het verwarmen en koelen van gebouwen, terwijl de resterende dertig procent wordt veroorzaakt door auto’s en vrachtwagens. Gelukkig wordt de eerste categorie al aangepakt door Local Law 97. Deze wet is een van de meest ambitieuze maatregelen om gebouwen te verduurzamen, waarbij de meeste gebouwen hun uitstoot dit decennium met veertig procent moeten verminderen en in 2050 met honderd procent. Wat betreft de uitstoot van auto’s is de invloed van New York beperkt, maar het lang uitgestelde congestieheffingsprogramma wordt eindelijk ingevoerd. Dat is een stap in de juiste richting.
New York, ooit de meest overvolle stad ter wereld, ervaart nu al een merkbare verbetering van de levenskwaliteit dankzij het terugdringen van de verkeersdrukte. Hetzelfde geldt voor de aanpak van een ander probleem die veel te lang op zich heeft laten wachten: het gebrek aan vuilnis- en prullenbakken. Het afgelopen jaar heeft de stad eindelijk officiële afval-, recycling- en compostbakken geplaatst, en deze maand is begonnen met de handhaving voor woongebouwen. Hoewel verplichte compostering en andere maatregelen op zichzelf de planeet niet zullen redden, laten ze wel zien wat een effectieve overheid kan bereiken.
De natuurkunde alleen zal de slinger niet volledig terugbrengen naar zijn oorspronkelijke positie. Daarvoor is beleid nodig dat is gebaseerd op gezonde economisch verstand. Zolang Trump het systeem niet volledig laat instorten, zal het beleid dat door zijn voorganger en lokale gemeenschappen is ontwikkeld, blijven fungeren als een krachtige drijvende kracht die de juiste richting opstuurt.
Vertaling: Menno Grootveld