Het is nog te vroeg voor wereldwijd optimisme

LONDEN – Velen die dit jaar de bijeenkomst van het World Economic Forum in Davos bijwoonden, werden getroffen door de jubelstemming onder de aanwezige CEO’s. Het optimisme van deze leiders uit het bedrijfsleven viel moeilijk te rijmen met de economische onzekerheid op de korte en langere termijn als gevolg van de oorlog in Oekraïne.

Zeker, er zijn redenen voor voorzichtig optimisme, zoals China’s draai van honderdtachtig graden met betrekking tot zijn draconische nul-COVID-strategie. Binnenkort zou het land wel eens een enorme golf van ‘wraakuitgaven’ tegemoet kunnen zien, gedreven door de inhaalvraag van consumenten die een groot deel van de afgelopen drie jaar opgesloten hebben gezeten en nu het equivalent van biljoenen dollars aan spaargeld te besteden hebben. Velen hebben hun hoop voor een wereldwijd herstel gevestigd op dit scenario, in de verwachting dat het Chinese winkelpubliek de groei kan stimuleren en de olieprijzen weer naar honderd dollar per vat kan stuwen. Maar ongeacht wat er in China gebeurt, blijft ook India een sterke groei kennen, geholpen door de aankoop van goedkope Russische olie.

De Europeanen lijken op hun beurt opgewonden door overmoedige voorspellingen dat de economie van het continent in 2023 niet in een recessie zal belanden – of in ieder geval niet in een zware. Zelfs Italië heeft zijn groeiramingen naar boven bijgesteld en zal dit jaar naar verwachting met 0,6 procent groeien. Aangezien de klimaatverandering bovenaan de beleidsagenda van de Europese Unie staat, is het ironisch dat de opwarming van de aarde Europa lijkt te hebben gered van de gastekorten en prijspieken die veel analisten hadden voorspeld.