We moeten nieuw leven in medische zuurstof blazen

NEW YORK – COVID-19 heeft ten minste achttien miljoen levens geëist, en het is voor iedereen een raadsel hoeveel van die sterfgevallen te wijten waren aan een gebrek aan medische zuurstof. Overheden willen er niet over praten, want dat zou kunnen betekenen dat zij toegeven dat duizenden – of zelfs honderdduizenden – van hun burgers onnodig zijn gestorven. Maar als de gezondheidsstelsels geen maatregelen nemen om in de toekomst voor voldoende zuurstof te zorgen, riskeren zij een herhaling van de afgelopen twee jaar.

Terwijl landen met hoge inkomens al werken aan het veiligstellen van hun voorraad medische zuurstof, zullen veel landen met lage en middelhoge inkomens (LMICʼs) internationale steun nodig blijven hebben. De sterfgevallen door gebrek aan medische zuurstof in deze landen zijn aan de pandemie voorafgegaan, omdat wereldwijde gezondheids- en ontwikkelingsorganisaties geen serieuze inspanningen hebben gedaan om de regeringen van deze landen te helpen de kloof tussen behoefte en aanbod te dichten.

Die kloof is een van de factoren die ten grondslag liggen aan de hardnekkig hoge sterfte onder pasgeborenen en kinderen, de sterfte onder volwassenen als gevolg van infecties en chronische aandoeningen, en de sterfte als gevolg van verwondingen die chirurgie vereisen. Uit onderzoek dat vóór de pandemie werd gepubliceerd, bleek dat vier van de vijf kinderen die met longontsteking in Nigeriaanse ziekenhuizen werden opgenomen, niet de zuurstof kregen die ze nodig hadden, en dat het eenvoudig aanbrengen van zuurstof op kinderafdelingen het aantal sterfgevallen onder kinderen met vijftig procent zou kunnen verminderen.