BERLIJN – Hoewel de Europese Unie en Rusland deel uitmaken van dezelfde landmassa, hebben ze niet zoveel gemeen. De Russen moeten feitelijk zelfs nog steeds beslissen over de plek die hun land in de wereld inneemt. Het grootste deel van het Russische territorium bevindt zich in Azië, maar ruim 70% van de bevolking woont ten westen van de Oeral. De Russen zijn er niet in geïnteresseerd zich bij Oost-Azië of het islamitische zuiden aan te sluiten, dus hun enige keuze is een alleengang of een oriëntatie op Europa.
Maar een alleengang is riskant. Rusland is een met kernwapens uitgeruste kolos, maar gaat demografisch, economisch en technologisch achteruit. Het land voorziet nog steeds in zijn levensbehoeften door fossiele brandstoffen en andere grondstoffen te exporteren, wat nauwelijks genoeg is om in de 21e eeuw de status van supermacht te behouden. Het land loopt steeds meer gevaar een junior-partner van China te worden.
Het enige alternatief is dus Europa. Maar beide partijen zijn de gevangenen van hun respectievelijke geschiedenis. De herinnering aan de onderdrukkende heerschappij van de tsaren en de Sovjets blijft vers in Midden- en Oost-Europa, met name in Polen en de Baltische staten, en de annexatie door de Russische president Vladimir Poetin van de Krim en zijn militaire campagne in het oosten van Oekraïne hebben in de hele regio het wantrouwen jegens Rusland nieuw leven ingeblazen.
BERLIJN – Hoewel de Europese Unie en Rusland deel uitmaken van dezelfde landmassa, hebben ze niet zoveel gemeen. De Russen moeten feitelijk zelfs nog steeds beslissen over de plek die hun land in de wereld inneemt. Het grootste deel van het Russische territorium bevindt zich in Azië, maar ruim 70% van de bevolking woont ten westen van de Oeral. De Russen zijn er niet in geïnteresseerd zich bij Oost-Azië of het islamitische zuiden aan te sluiten, dus hun enige keuze is een alleengang of een oriëntatie op Europa.
Maar een alleengang is riskant. Rusland is een met kernwapens uitgeruste kolos, maar gaat demografisch, economisch en technologisch achteruit. Het land voorziet nog steeds in zijn levensbehoeften door fossiele brandstoffen en andere grondstoffen te exporteren, wat nauwelijks genoeg is om in de 21e eeuw de status van supermacht te behouden. Het land loopt steeds meer gevaar een junior-partner van China te worden.
Het enige alternatief is dus Europa. Maar beide partijen zijn de gevangenen van hun respectievelijke geschiedenis. De herinnering aan de onderdrukkende heerschappij van de tsaren en de Sovjets blijft vers in Midden- en Oost-Europa, met name in Polen en de Baltische staten, en de annexatie door de Russische president Vladimir Poetin van de Krim en zijn militaire campagne in het oosten van Oekraïne hebben in de hele regio het wantrouwen jegens Rusland nieuw leven ingeblazen.