Hans-Werner Sinn, Professor Emeritus of Economics at the University of Munich, is a former president of the Ifo Institute for Economic Research and serves on the German economy ministry’s Advisory Council. He is the author, most recently, of The Euro Trap: On Bursting Bubbles, Budgets, and Beliefs (Oxford University Press, 2014).
MÜNCHEN – Tot voor kort kon de Europese Centrale Bank (ECB) gewoon met geld smijten om de problemen van de eurozone op te lossen. Maar dat is niet langer mogelijk in het licht van de inflatie, dus heeft de ECB nu een nieuw ʻantifragmentatieʼ-mechanisme ontwikkeld – het Transmission Protection Instrument (TPI) – om lidstaten met een hoge schuldenlast te beschermen voor het geval dat hun leenkosten (de rente op staatsobligaties) veel hoger worden dan die van lidstaten met minder schulden. Mocht het nodig zijn, dan ruilt de ECB de obligaties in haar portefeuille van de lidstaten met een lage schuld om tegen die van de lidstaten met een hoge schuld, waardoor het renteverschil tussen die lidstaten kleiner wordt.
En wie zal beslissen of er inderdaad behoefte is aan een dergelijke stap? Dat doet de ECB – helemaal alleen.
Het TPI is om vele redenen problematisch, niet het minst omdat renteverschillen een substantiële rol spelen binnen een goed functionerende kapitaalmarkt en federatie. Men mag niet uit het oog verliezen dat de rendementsspreiding weliswaar betrekking heeft op de nominale rente die op papier is overeengekomen, maar dat deze rente in geval van een faillissement in het geheel niet zal worden betaald.
To continue reading, register now.
Subscribe now for unlimited access to everything PS has to offer.
Subscribe
As a registered user, you can enjoy more PS content every month – for free.
Register
Already have an account? Log in