Het belasten van economische geloofwaardigheid

STANFORD – De dagen dat politieke leiders geloofwaardigheid als hun kostbaarste bezit zagen, zijn voorbij. Van presidenten en premiers tot en met de lagere bestuurskaders hebben economische beleidsmakers zich op een terrein begeven dat verder gaat dan het vertrouwde terrein van de politieke overdrijving, en staan zij steeds verder af van hoe hun kiezers de werkelijkheid ervaren.

Daar zijn meerdere verklaringen voor. In de eerste plaats begunstigt het huidige communicatieklimaat extreme uitspraken boven een nuchtere, onpartijdige, op feiten gebaseerde analyse. In een gepolariseerde samenleving zijn politici meer geïnteresseerd geraakt in het voeden van hun extremistische basis dan in het uitdragen van gematigdheid of compromisbereidheid.

In tweede plaats pakken prognoses soms slecht uit. De bewering dat ʻde inflatie van voorbijgaande aard isʼ was aanvankelijk niet onredelijk, maar werd met de maand dubieuzer, deels omdat het publiek een ander begrip heeft van de term dan economen. Voor de gemiddelde kiezer betekent voorbijgaand ʻsnel voorbij,ʼ een omschrijving die niet past bij een probleem dat niet alleen is blijven voortbestaan, maar zelfs is verergerd. De Amerikaanse honkballegende Yogi Berra heeft ooit opgemerkt dat voorspellen moeilijk is, vooral als het over de toekomst gaat. Omdat economische gegevens soms ingrijpend moeten worden herzien, kan zelfs een beschrijving van de huidige omstandigheden op een dwaalspoor blijken te zijn aangeland.